Ποια στοιχεία διακρίνουν οι άνθρωποι σε σένα; Κάνε μια λίστα και ζήτησε τη γνώμη του Θεού για αυτά.
Πράξεις 4:13-22
13Όταν είδαν το θάρρος του Πέτρου και του Ιωάννη και ξέροντας ότι είναι άνθρωποι αγράμματοι κι απλοϊκοί, έμειναν κατάπληκτοι. Τους ήξεραν ότι αυτοί ήταν μαζί με τον Ιησού. 14Βλέποντας όμως και τον άνθρωπο που θεραπεύτηκε να είναι μαζί τους, δεν μπορούσαν να φέρουν καμιά αντίρρηση. 15Τους διέταξαν, λοιπόν, να βγουν έξω από την αίθουσα του συνεδρίου και έκαναν συμβούλιο: 16«Τι να κάνουμε με τους ανθρώπους αυτούς;» έλεγαν. «Σ’ όλους τους κατοίκους της Ιερουσαλήμ είναι φανερό πως μέσω αυτών έγινε ένα σπουδαίο θαύμα, και δεν μπορούμε να το αρνηθούμε. 17Αλλά για να μη διαδοθεί περισσότερο στο λαό, να τους απειλήσουμε να μην ξαναμιλήσουν πια για το πρόσωπο αυτό σε κανέναν». 18Τους κάλεσαν, λοιπόν, και τους έδωσαν εντολή να μη μιλούν καθόλου ούτε να διδάσκουν για τον Ιησού. 19Τότε ο Πέτρος και ο Ιωάννης τους αποκρίθηκαν: «Αποφασίστε μόνοι σας αν είναι σωστό ενώπιον του Θεού, ν’ ακούμε περισσότερο εσάς παρά το Θεό. 20Εμείς πάντως δεν μπορούμε να μη μιλάμε γι’ αυτά που είδαμε και ακούσαμε». 21Τότε εκείνοι τους απείλησαν πάλι και ύστερα τους άφησαν ελεύθερους, επειδή δεν εύρισκαν δικαιολογία να τους τιμωρήσουν. Φοβούνταν το λαό, γιατί όλοι δόξαζαν το Θεό γι’ αυτό που είχε γίνει, 22αφού ο άνθρωπος, στον οποίον έγινε το θαύμα αυτό της θεραπείας, ήταν πάνω από σαράντα ετών.
Ο Πέτρος και ο Ιωάννης ξεχώριζαν για το θάρρος (εδ. 13). Αυτό τους κινητοποιούσε καθώς ζούσαν κοσμογονικές αλλαγές στην ιστορία της εκκλησίας, διατηρούσε το αποτελεσματικό κήρυγμα και τη θαυματουργική διακονία τους και τους στήριζε μπροστά στα έκπληκτα πλήθη και τους αναστατωμένους θρησκευτικούς ηγέτες. Ξέροντας ότι το θάρρος αυτό δεν προερχόταν από μόρφωση ή κάποια έμφυτη ικανότητα, η Ιουδαϊκή ελίτ το συνέδεε με την επαφή που είχαν οι άνθρωποι αυτοί με τον Ιησού (εδ. 13). Δεν μπορούσαν να αντικρούσουν μια τέτοια αυτοπεποίθηση, αν και ήταν απρόθυμοι να αναγνωρίσουν την πηγή της, όπως ακριβώς δεν μπορούσαν να αρνηθούν ότι ο χωλός άνδρας τώρα περπατούσε και πηδούσε – αν και δεν ήθελαν να διαδοθούν περισσότερο αυτά τα νέα (εδ. 16-17). Τι δεν μπορείς να αρνηθείς;
Έτσι, όταν οι δύο άφοβοι απόστολοι απειλήθηκαν, η εμπιστοσύνη και η αφοσίωσή τους στον Θεό δεν περιορίστηκε και δεν συμβιβάστηκαν με τις προσταγές των ανθρώπων (εδ. 21). Η Βίβλος δεν αντιτίθεται στην υποταγή στη γήινη εξουσία, υπό την προϋπόθεση ότι αυτή δεν αντίκειται στο αποκαλυμμένο θέλημα του Θεού. Όμως η ακλόνητη πηγή του συνεχούς θάρρους των αποστόλων μπορεί να γίνει και δική μας. Μακάρι να ακούμε τον Θεό (εδ. 19) και έτσι να ενισχύονται και η εμπιστοσύνη μας και οι αποφάσεις μας.
Β΄ Βασιλέων 19–20, Β΄ Κορινθίους 8
Τα Βιβλικά Αναγνώσματα στο email σας:
Αν θέλετε να λαμβάνετε καθημερινά τα Βιβλικά Αναγνώσματα στο email σας, μπορείτε να εγγραφείτε συμπληρώνοντας τα στοιχεία σας στην παρακάτω φόρμα.
[WORDPRESS_PDF]
