Εισαγωγή:
Η Βίβλος είναι μια συλλογή βιβλίων που γράφτηκαν από ένα πλήθος διαφορετικών συγγραφέων κατά τη διάρκεια πολλών αιώνων. Βιβλία σοφίας και ποίησης τοποθετούνται δίπλα σε ιστορίες προφητών, ιερέων και βασιλιάδων. Αναλυτικές νομικές διατάξεις προηγούνται βάναυσων πολεμικών ιστοριών. Τις σκληρές αποκαλυπτικές προφητείες ακολουθούν προσεκτικά δομημένες επιστολές. Το μείγμα αυτό είναι σίγουρα εκλεκτό, αλλά έχει κάποια οποιασδήποτε μορφής ενότητα;
Τα τελευταία κεφάλαια του ευαγγελίου του Λουκά απαντούν ηχηρά, «Ναι». Καθώς διαβάζουμε αυτά τα κεφάλαια, μεταφερόμαστε στο κεντρικό σημείο ολόκληρης της Βίβλου: τον θάνατο και την ανάσταση του Ιησού Χριστού. Ο Λουκάς αφηγείται λεπτομερώς τον σωματικό, συναισθηματικό και ψυχολογικό πόνο που βίωσε ο Ιησούς τις ώρες που προηγήθηκαν του θανάτου και της ένδοξης ανάστασής Του. Η καταγραφή της εξήγησης του Ιησού για τα γεγονότα του αποσπάσματός μας ελάχιστα περιθώρια αμφιβολίας αφήνει για το τι ή ποιος είναι το κεντρικό θέμα της Βίβλου: «Και αρχίζοντας από τα βιβλία του Μωυσή και όλων των προφητών, τους εξήγησε όσα αναφέρονταν στις Γραφές για τον εαυτό του» (Λουκάς 24:27).
Σαν μια σειρά από ρέματα που όλα οδηγούν στην ίδια πηγή, τα βιβλία της Βίβλου αφορούν όλα στον Ιησού. Το Πάσχα αφορά στον Ιησού. Καθώς διαβάζουμε αυτές τις γνωστές, αλλά πάντα δυνατές ιστορίες στο τέλος του ευαγγελίου του Λουκά, η πρόκληση είναι να βεβαιωθούμε ότι και η ζωή μας αφορά στον Ιησού.
Τα έχεις κάνει ποτέ θάλασσα στη ζωή σου; Δεν είσαι ο μόνος!
Λουκάς 22:39–53
Σε όλους μπορεί να συμβεί να δυσκολευτούν να κρατηθούν ξύπνιοι κατά τη διάρκεια ενός κηρύγματος, γεγονός ντροπιαστικό και άβολο. Αλλά στη σημερινή περικοπή βλέπουμε τους μαθητές να αποκοιμιούνται την ώρα που ο Ιησούς προσευχόταν λίγο πριν τον θάνατό Του. Τι ντροπή θα πρέπει να ένιωσαν! Και αυτό δεν είναι παρά το πρώτο μόνο από τα τρία περιστατικά του σημερινού αποσπάσματος όπου οι μαθητές απογοητεύουν τον Ιησού. Πρώτα δυσκολεύτηκαν να παραμείνουν ξύπνιοι (εδ. 45) και μετά ακολούθησαν η προδοσία του Ιησού από τον Ιούδα (εδ. 47) και η βίαιη επίθεση ενός μαθητή εναντίον κάποιου υπηρέτη (εδ. 50). Ο Λουκάς αποφεύγει διπλωματικά να αναφέρει την ταυτότητα του θυμωμένου μαθητή, αλλά ο Ιωάννης μας λέει ότι πρόκειται για τον Πέτρο (βλ. Ιωάννης 18:10).
Διαβάζουμε σήμερα για τρεις πράξεις ανθρώπινης αδυναμίας και αμαρτίας: η σωματική κούραση των κοιμισμένων μαθητών, η υποκρισία και η δειλία του Ιούδα και η θυμωμένη εκδίκηση του Πέτρου.
Αυτές οι τρεις πράξεις έρχονται σε πλήρη αντίθεση με τη θυσιαστική υποταγή του Ιησού στο θέλημα του Πατέρα Του, η οποία μόλις προηγήθηκε: «ας μη γίνει όμως το δικό μου θέλημα αλλά το δικό σου» (εδ. 42). Οι μαθητές είχαν τα δικά τους σχέδια, ενώ ο Ιησούς υπέβαλε τη θέλησή Του στο σχέδιο του Ουράνιου Πατέρα.
Κριτές 9–10, Μάρκος 3
Τα Βιβλικά Αναγνώσματα στο email σας:
Αν θέλετε να λαμβάνετε καθημερινά τα Βιβλικά Αναγνώσματα στο email σας, μπορείτε να εγγραφείτε συμπληρώνοντας τα στοιχεία σας στην παρακάτω φόρμα.
[WORDPRESS_PDF]