«Γέμισέ με χαρά για την παρουσία Σου σήμερα, Κύριε. Ανόρθωσε την καρδιά μου καθώς έρχομαι ενώπιόν Σου. Αμήν».
Ψαλμός 21
1[Εἰς τὸν πρῶτον μουσικόν. Ψαλμὸς τοῦ Δαβίδ.] Κύριε, ἐν τῇ δυνάμει σου θέλει εὐφραίνεσθαι ὁ βασιλεύς· καὶ πόσον θέλει ὑπεραγάλλεσθαι ἐν τῇ σωτηρίᾳ σου.
2τὴν ἐπιθυμίαν τῆς καρδίας αὐτοῦ ἔδωκας εἰς αὐτόν, καὶ τῆς αἰτήσεως τῶν χειλέων αὐτοῦ δὲν ἐστέρησας αὐτόν.
Διάψαλμα.
3Διότι προέφθασας αὐτὸν ἐν εὐλογίαις ἀγαθότητος· ἔθεσας ἐπὶ τὴν κεφαλήν αὐτοῦ στέφανον ἐκ καθαροῦ χρυσίου.
4Ζωήν σὲ ἐζήτησε, καὶ ἔδωκας εἰς αὐτὸν μακρότητα ἡμερῶν εἰς αἰῶνα αἰῶνος.
5Μεγάλη ἡ δόξα αὐτοῦ διὰ τῆς σωτηρίας σου· τιμήν καὶ μεγαλοπρέπειαν ἔθεσας ἐπ᾿ αὐτόν.
6Διότι ἔθεσας αὐτὸν εὐλογίαν εἰς τὸν αἰῶνα· ὑπερεύφρανας αὐτὸν διὰ τοῦ προσώπου σου.
7Διότι ὁ βασιλεὺς ἐλπίζει ἐπὶ τὸν Κύριον, καὶ διὰ τοῦ ἐλέους τοῦ Ὑψίστου δὲν θέλει σαλευθῆ.
8Ἡ χεὶρ σου θέλει εὑρεῖ πάντας τοὺς ἐχθροὺς σου· ἡ δεξιὰ σου θέλει εὑρεῖ τοὺς μισοῦντάς σε.
9Θέλεις κάμει αὐτοὺς ὡς κάμινον πυρὸς ἐν τῷ καιρῷ τῆς ὀργῆς σου· ὁ Κύριος θέλει καταπίει αὐτοὺς ἐν τῷ θυμῷ αὑτοῦ· καὶ πῦρ θέλει καταφάγει αὐτούς.
10Θέλεις ἀφανίσει ἀπὸ τῆς γῆς τὸν καρπὸν αὐτῶν, καὶ τὸ σπέρμα αὐτῶν ἀπὸ τῶν υἱῶν τῶν ἀνθρώπων.
11Διότι ἐμηχανεύθησαν κακὰ ἐναντίον σου· διελογίσθησαν βουλήν, ἀλλὰ δὲν ἴσχυσαν.
12Διὰ τοῦτο θέλεις κάμει αὐτοὺς νὰ τρέψωσι τὰ νῶτα, ὅταν ἐπὶ τὰς χορδὰς σου ἑτοιμάσῃς τὰ βέλη σου κατὰ τοῦ προσώπου αὐτῶν.
13Ὑψώθητι, Κύριε, ἐν τῇ δυνάμει σου· θέλομεν ὑμνεῖ καὶ ψαλμῳδεῖ τὴν δύναμίν σου.
Χίλια χρόνια πριν από τον βασιλιά Δαβίδ, ένας άλλος βασιλιάς, ο Σούλγκι της Ουρ, βασίλεψε για 48 χρόνια, γύρω στο 2100 π.Χ. Όπως και ο Δαβίδ, ήταν πολύ γνωστός και έγραφε ύμνους και τραγούδια. Ανάμεσα σε άλλα, είχε γράψει έναν ύμνο για τον εαυτό του: «Ώστε να με δοξολογούν σε όλη τη χώρα». Αντίθετα με τον Δαβίδ, ο Σούλγκι αυτοανακηρύχθηκε Θεός.
Ο Ψαλμός 21 είναι ύμνος για έναν πολύ διαφορετικό, νικητή βασιλιά, που δίνει όλη τη δόξα στον Θεό. Ξαναδιάβασε τον Ψαλμό αργά και πρόσεξε πώς το εκφράζει αυτό ο Δαβίδ. Καθώς μιλά στον Κύριο, αναφέρει τη δύναμή Του (εδ. 1), την τιμή και τη μεγαλοπρέπειά Του (εδ. 5) και το χέρι Του που προστατεύει από τους εχθρούς (εδ. 8). Το ξέρει καλά και δεν φοβάται να προσφέρει τη δόξα σε Κείνον που πρέπει.
Ζούμε σε εποχές όπου η αυτάρκεια, η αυτοπροβολή και η αυτοεκτίμηση είναι παντού γύρω μας. Όμως, ο Θεός είναι Εκείνος που μας δίνει τα πάντα, ακόμα και την ίδια την αναπνοή μας. Εξαρτιόμαστε από τον Θεό. Ο σκοπός μας είναι να δοξάζουμε τον Χριστό. Και το Άγιο Πνεύμα μάς διαβεβαιώνει στην καρδιά για την αξία μας.
Όταν όλα πάνε καλά στη ζωή σου, ποιος παίρνει τη δόξα;
Ιεζεκιήλ 24–25, Α΄ Πέτρου 3
Τα Βιβλικά Αναγνώσματα στο email σας:
Αν θέλετε να λαμβάνετε καθημερινά τα Βιβλικά Αναγνώσματα στο email σας, μπορείτε να εγγραφείτε συμπληρώνοντας τα στοιχεία σας στην παρακάτω φόρμα.
