«Έλπιζε επί Κύριον εξ όλης σου της καρδίας και μη επιστηρίζεσαι εις την σύνεσίν σου· εν πάσαις ταις οδοίς σου αυτόν γνώριζε και αυτός θα διευθύνει τα διαβήματά σου» (Παροιμίες 3:5-6).
Ιώβ 35:1-16
1Καὶ ἐπανέλαβεν ὁ Ἐλιοὺ καὶ εἶπε·2Στοχάζεσαι ὅτι εἶναι ὀρθὸν τοῦτο, τὸ ὁποῖον εἶπας, Εἶμαι δικαιότερος τοῦ Θεοῦ;3Διότι εἶπας, Τίς φέλεια θέλει εἶσθαι εἰς σέ; Τί κέρδος θέλω λάβει ἐκ τούτου μᾶλλον παρὰ ἐκ τῆς ἁμαρτίας μου;4Ἐγὼ θέλω ἀποκριθῆ πρὸς σὲ καὶ πρὸς τοὺς φίλους σου μετὰ σοῦ.5Ἀνάβλεψον εἰς τοὺς οὐρανοὺς καὶ ἰδέ· καὶ θεώρησον τὰ νέφη, πόσον ὑψηλότερά σου εἶναι.6Ἐὰν ἁμαρτάνῃς, τί πράττεις κατ᾿ αὐτοῦ; ἤ ἄν αἱ παραβάσεις σου πολλαπλασιασθῶσι, τί κατορθόνεις κατ᾿ αὐτοῦ;7Ἐὰν ἦσαι δίκαιος, τί θέλεις δώσει εἰς αὐτὸν; ἤ τί θέλει λάβει ἐκ τῆς χειρὸς σου;8Ἡ ἀσέβειά σου δύναται νὰ βλάψῃ ἄνθρωπον ὡς σέ· καὶ ἡ δικαιοσύνη σου δύναται νὰ φελήσῃ υἱὸν ἀνθρώπου.9Ἐκ τοῦ πλήθους τῶν καταθλιβόντων καταβοῶσι· κραυγάζουσιν ἕνεκεν τοῦ βραχίονος τῶν ἰσχυρῶν·10Ἀλλ᾿ οὐδεὶς λέγει, ποῦ εἶναι ὁ Θεὸς ὁ Ποιητής μου, ὅστις δίδει άσματα εἰς τὴν νύκτα,11Ὅστις συνετίζει ἡμᾶς ὑπὲρ τὰ κτήνη τῆς γῆς, καὶ σοφίζει ἡμᾶς ὑπὲρ τὰ πετεινὰ τοῦ οὐρανοῦ;12Ἐκεῖ βοῶσι διὰ τὴν ὑπερηφανίαν τῶν πονηρῶν, δὲν θέλει ὅμως ἀποκριθῆ.13Ὁ Θεὸς βεβαίως δὲν θέλει εἰσακούσει τῆς ματαιολογίας, οὐδὲ θέλει ἐπιβλέψει ὁ Παντοδύναμος εἰς αὐτήν·14πόσον ὀλιγώτερον ὅταν σὺ λέγῃς, ὅτι δὲν θέλεις ἰδεῖ αὐτόν· ἡ κρίσις ὅμως εἶναι ἐνώπιον αὐτοῦ· ὅθεν ἔχε τὸ θάρρος σου ἐπ᾿ αὐτόν.15Ἀλλὰ τώρα, ἐπειδή δὲν ἐπεσκέφθη ἐν τῷ θυμῷ αὑτοῦ καὶ δὲν παρετήρησε μετὰ μεγάλης αὐστηρότητος, 16διὰ τοῦτο ὁ Ἰὼβ ἀνοίγει τὸ στόμα αὑτοῦ ματαίως· ἐπισωρεύει λόγους ἐν ἀγνωσίᾳ.
Νωρίτερα, ο Ιώβ παραπονέθηκε ότι ο Θεός είναι απόμακρος και αδιαφορεί για την κατάστασή του (Ιώβ 23). Ο Ελιού διαφωνεί: «Αλλ’ ουδείς λέγει, πού είναι ο Θεός ο ποιητής μου;» (εδ. 10). Όντως; Μόνο ο Ιώβ νομίζει ότι ο Θεός δεν δίνει σημασία στο ζήτημά του; Κι εμείς δεν αισθανόμαστε κάποιες φορές ότι ο Θεός δεν ακούει ή απουσιάζει όταν δεν μπορούμε να αισθανθούμε την παρουσία ή παρέμβασή Του στις ζωές μας;
Ο Ιώβ είχε διαμαρτυρηθεί ότι «ο πούς μου ενέμεινεν εις τα βήματα αυτού» και «την εντολήν των χειλέων αυτού» (23:11-12). Τον αγνοούσε ή τον ξεχνούσε ο Θεός; Είχε δίκιο ο Ιώβ να παραπονεθεί ότι δεν εισακουγόταν; Μιλά ορθά ο Ελιού; Νομίζουμε μήπως κι εμείς ότι όταν ο Θεός δεν εξυπηρετεί τις δικές μας νοούμενες ανάγκες δεν ενδιαφέρεται για εμάς; Η φαινομενική απουσία απάντησης σε προσευχή υπονοεί ότι δεν μπορούμε να Τον εμπιστευτούμε; Μήπως άθελά μας υποβιβάζουμε τον Θεό σε υπηρέτη μας;
Ο Ιησούς είπε: «εγώ είμαι μεθ’ υμών πάσας τας ημέρας έως της συντελείας του αιώνος. Αμήν» (Ματθαίος 28:20). Δεν θα γίνει όπως το είπε; Σε περιόδους κρίσης, μπορεί να σκεφτόμαστε τα χειρότερα. Τότε είναι που καλούμαστε να εμβαθύνουμε στην πίστη μας και να προσευχηθούμε στον Θεό μέσω του Αγίου Πνεύματος ώστε να μας βοηθήσει.
Δευτερονόμιο 2–3, Πράξεις 26
Τα Βιβλικά Αναγνώσματα στο email σας:
Αν θέλετε να λαμβάνετε καθημερινά τα Βιβλικά Αναγνώσματα στο email σας, μπορείτε να εγγραφείτε συμπληρώνοντας τα στοιχεία σας στην παρακάτω φόρμα.
