1Ἔκαμον συνθήκην μετὰ τῶν ὀφθαλμῶν μου· καὶ πῶς νὰ ἔχω τὸν στοχασμὸν μου ἐπὶ παρθένον;2καὶ τί τὸ μερίδιον παρὰ Θεοῦ ἄνωθεν; καὶ ἡ κληρονομία τοῦ Παντοδυνάμου ἐκ τῶν ὑψηλῶν;3Οὐχὶ ἀφανισμὸς διὰ τὸν ἀσεβῆ; καὶ ταλαιπωρία διὰ τοὺς ἐργάτας τῆς ἀνομίας;
4δὲν βλέπει αὐτὸς τὰς ὁδοὺς μου καὶ ἀπαριθμεῖ πάντα τὰ βήματά μου;5Ἐὰν περιεπάτησα μὲ ψεῦδος, ἤ ὁ ποῦς μου ἔσπευσεν εἰς δόλον,6ἄς μὲ ζυγίσῃ διὰ τῆς στάθμης τῆς δικαιοσύνης καὶ ἄς γνωρίσῃ ὁ Θεὸς τὴν ἀκεραιότητά μου·7ἄν τὸ βῆμά μου ἐξετράπη ἀπὸ τῆς ὁδοῦ καὶ ἡ καρδία μου ἐπηκολούθησε τοὺς ὀφθαλμοὺς μου, καὶ ἄν κηλὶς προσεκολλήθη εἰς τὰς χεῖρας μου·8νὰ σπείρω, καὶ ἄλλος νὰ φάγῃ· καὶ νὰ ἐκριζωθῶσιν οἱ ἔκγονοί μου.9Ἄν ἡ καρδία μου ἠπατήθη ὑπὸ γυναικός, ἤ παρεμόνευσα εἰς τὴν θύραν τοῦ πλησίον μου,10ἡ γυνή μου νὰ ἀλέσῃ δι᾿ ἄλλον, καὶ ἄλλοι νὰ πέσωσιν ἐπ᾿ αὐτήν.11Διότι μιαρὸν ἀνόμημα τοῦτο καὶ ἁμάρτημα κατάδικον·
12διότι εἶναι πῦρ κατατρῶγον μέχρις ἀφανισμοῦ, καὶ ἤθελεν ἐκριζώσει πάντα τὰ γεννήματά μου.13Ἄν κατεφρόνησα τὴν κρίσιν τοῦ δούλου μου ἤ τῆς δούλης μου, ὅτε διεφέροντο πρὸς ἐμέ,14τί θέλω κάμει τότε, ὅταν ἐγερθῇ ὁ Θεὸς; καὶ ὅταν ἐπισκεφθῇ, τί θέλω ἀποκριθῆ πρὸς αὐτὸν;15Ὁ ποιήσας ἐμὲ ἐν τῇ κοιλίᾳ, δὲν ἐποίησε καὶ ἐκεῖνον; καὶ δὲν ἐμόρφωσεν ἡμᾶς ὁ αὐτὸς ἐν τῇ μήτρᾳ; 16Ἄν ἠρνήθην τὴν ἐπιθυμίαν τῶν πτωχῶν, ἤ ἐμάρανα τοὺς ὀφθαλμοὺς τῆς χήρας,17ἤ ἔφαγον μόνος τὸν ἄρτον μου, καὶ ὁ ὀρφανὸς δὲν ἔφαγεν ἐξ αὐτοῦ·
18διότι ὁ μὲν ἐκ νεότητος μου ἐτρέφετο μετ᾿ ἐμοῦ, ὡς μετὰ πατρός, τὴν δὲ ἐκ κοιλίας τῆς μητρὸς μου ὡδήγησα·19ἄν εἶδον τινὰ ἀπολλύμενον δι᾿ ἔλλειψιν ἐνδύματος ἤ πτωχὸν χωρὶς σκεπάσματος,20ἄν οἱ νεφροὶ αὐτοῦ δὲν μὲ εὐλόγησαν καὶ δὲν ἐθερμάνθη μὲ τὸ μαλλίον τῶν προβάτων μου,21ἄν ἐσήκωσα τὴν χεῖρά μου κατὰ τοῦ ὀρφανοῦ, βλέπων ὅτι ὑπερίσχυον ἐν τῇ πύλῃ,22νὰ πέσῃ ὁ βραχίων μου ἐκ τοῦ ὤμου, καὶ ἡ χεὶρ μου νὰ συντριφθῇ ἐκ τοῦ ἀγκῶνος.23Διότι ὁ παρὰ τοῦ Θεοῦ ὄλεθρος ἦτο εἰς ἐμὲ φρίκη καὶ διὰ τὴν μεγαλειότητα αὐτοῦ δὲν ἤθελον δυνηθῆ νὰ ἀνθέξω.24Ἄν ἔθεσα εἰς τὸ χρυσίον τὴν ἐλπίδα μου, ἤ εἶπα πρὸς τὸ καθαρὸν χρυσίον, Σὺ εἶσαι τὸ θάρρος μου,25ἄν εὐφράνθην διότι ὁ πλοῦτός μου ἦτο μέγας καὶ διότι ἡ χεὶρ μου εὕρηκεν ἀφθονίαν,26ἄν ἐθεώρουν τὸν ἥλιον ἀναλάμποντα ἤ τὴν σελήνην περιπατοῦσαν ἐν τῇ λαμπρότητι αὑτῆς,27καὶ ἡ καρδία μου ἐθέλχθη κρυφίως, ἤ μὲ τὸ στόμα μου ἐφίλησα τὴν χεῖρά μου,
28καὶ τοῦτο ἤθελεν εἶσθαι ἀνόμημα κατάδικον· διότι ἤθελον ἀρνηθῆ τὸν Θεὸν τὸν Ὕψιστον.29Ἄν ἐχάρην εἰς τὸν ἀφανισμὸν τοῦ μισοῦντός με, ἤ ἐπεχάρην ὅτε εὕρηκεν αὐτὸν κακόν·30διότι οὐδὲ ἀφῆκα τὸ στόμα μου νὰ ἁμαρτήσῃ, εὐχόμενος κατάραν εἰς τὴν ψυχήν αὐτοῦ·31ἄν οἱ ἄνθρωποι τῆς σκηνῆς μου δὲν εἶπον, Τίς θέλει δείξει ἄνθρωπον μή χορτασθέντα ἀπὸ τῶν κρεάτων αὐτοῦ;32Ὁ ξένος δὲν διενυκτέρευεν ἔξω· ἤνοιγον τὴν θύραν μου εἰς τὸν ὁδοιπόρον·33ἄν ἐσκέπασα τὴν παράβασίν μου ὡς ὁ Ἀδάμ, κρύπτων τὴν ἀνομίαν μου ἐν τῷ κόλπῳ μου·
34διότι μήπως ἐφοβούμην μέγα πλῆθος, ἤ μὲ ἐτρόμαζεν ἡ καταφρόνησις τῶν οἰκογενειῶν, ὥστε νὰ σιωπήσω καὶ νὰ μή ἐκβῶ ἐκ τῆς θύρας;35Ὦ νὰ ἦτό τις νὰ μὲ ἤκουεν. Ἰδού, ἡ ἐπιθυμία μου εἶναι νὰ ἀπεκρίνετο ὁ Παντοδύναμος εἰς ἐμέ, καὶ ὁ ἀντίδικός μου νὰ ἔγραφε βιβλίον.36Βεβαίως ἤθελον βαστάσει αὐτὸ ἐπὶ τοῦ ὤμου μου, ἤθελον περιδέσει αὐτὸ στέφανον ἐπ᾿ ἐμέ·
37ἤθελον φανερώσει πρὸς αὐτὸν τὸν ἀριθμὸν τῶν βημάτων μου· ὡς ἄρχων ἤθελον πλησιάσει εἰς αὐτόν.38Ἄν ὁ ἀγρὸς μου καταβοᾷ ἐναντίον μου καὶ κλαίωσιν ὁμοῦ οἱ αὔλακες αὐτοῦ,39ἄν ἔφαγον τὸν καρπὸν αὐτοῦ χωρὶς μισθόν, ἤ ἔκαμον νὰ ἐκβῇ ἡ ψυχή τῶν γεωργῶν αὐτοῦ,
40Ἄς φυτρώσωσι τρίβολοι ἀντὶ σίτου καὶ ζιζάνια ἀντὶ κριθῆς. Ἐτελείωσαν οἱ λόγοι τοῦ Ἰώβ.