Μαντεύουμε το αύριο, στην πραγματικότητα δεν το γνωρίζουμε. Πόσο σημαντικό είναι να σ’ αγαπάει Αυτός που κρατάει το μέλλον στα χέρια Του!
Ψαλμός 143
1[Ψαλμὸς τοῦ Δαβίδ.] Εἰσάκουσον, Κύριε, τῆς προσευχῆς μου· ἀκροάσθητι τῶν δεήσεών μου· ἀποκρίθητι πρὸς ἐμὲ κατὰ τὴν ἀλήθειάν σου, κατὰ τὴν δικαιοσύνην σου.
2Καὶ μή εἰσέλθῃς εἰς κρίσιν μετὰ τοῦ δούλου σου· διότι δὲν θέλει δικαιωθῆ ἐνώπιόν σου οὐδεὶς ἄνθρωπος ζῶν.
3Διότι κατεδίωξεν ὁ ἐχθρὸς τὴν ψυχήν μου· ἐταπείνωσεν ἕως ἐδάφους τὴν ζωήν μου· μὲ ἐκάθισεν εἰς σκοτεινοὺς τόπους, ὡς τοὺς αἰωνίους νεκρούς.
4Διὰ τοῦτο τὸ πνεῦμά μου εἶναι κατατεθλιμμένον ἐν ἐμοί, καὶ ἡ καρδία μου τεταραγμένη ἐντὸς μου.
5Ἐνθυμοῦμαι τὰς ἀρχαίας ἡμέρας· διαλογίζομαι πάντα τὰ ἔργα σου· μελετῶ εἰς τὰ ποιήματα τῶν χειρῶν σου.
6Ἐκτείνω πρὸς σὲ τὰς χεῖράς μου· ἡ ψυχή μου σὲ διψᾷ ὡς γῆ ἄνυδρος.
Διάψαλμα.
7Ταχέως εἰσάκουσόν μου, Κύριε· τὸ πνεῦμά μου ἐκλείπει· μή κρύψῃς τὸ πρόσωπόν σου ἀπ᾿ ἐμοῦ, καὶ ὁμοιωθῶ μετὰ τῶν καταβαινόντων εἰς τὸν λάκκον.
8Κάμε με νὰ ἀκούσω τὸ πρωΐ τὸ ἔλεός σου· διότι ἐπὶ σὲ ἔθεσα τὸ θάρρος μου· κάμε με νὰ γνωρίσω τὴν ὁδόν, εἰς τὴν ὁποίαν πρέπει νὰ περιπατῶ· διότι πρὸς σὲ ὕψωσα τὴν ψυχήν μου.
9Ἐλευθέρωσόν με ἐκ τῶν ἐχθρῶν μου, Κύριε· πρὸς σὲ κατέφυγον.
10Δίδαξόν με νὰ κάμνω τὸ θέλημά σου· διότι σὺ εἶσαι ὁ Θεὸς μου· τὸ πνεῦμά σου τὸ ἀγαθὸν ἄς μὲ ὁδηγήσῃ εἰς ὁδὸν εὐθεῖαν.
11Ἕνεκεν τοῦ ὀνόματός σου, Κύριε, ζωοποίησόν με· διὰ τὴν δικαιοσύνην σου ἐξάγαγε τὴν ψυχήν μου ἐκ τῆς στενοχωρίας.
12Καὶ διὰ τὸ ἔλεός σου ἐξολόθρευσον τοὺς ἐχθροὺς μου, καὶ ἀφάνισον πάντας τοὺς θλίβοντας τὴν ψυχήν μου· διότι ἐγὼ εἶμαι δοῦλός σου.
Ο Δαβίδ βρίσκεται σε κρίσιμη κατάσταση, καθώς ο εχθρός τον καταδιώκει (εδ. 3). Γι’ αυτό φωνάζει στον Θεό. Αναγνωρίζει ότι ο Θεός είναι ο κριτής και όλοι αξίζουμε την κρίση Του (εδ. 2). Επίσης, αναγνωρίζει ότι ο Θεός έχει κάνει σπουδαία πράγματα για τον λαό Του και γι’ αυτό υψώνει τα χέρια του για προσευχή. Παρόλο που όλοι είμαστε αμαρτωλοί, οι αγαθές ενέργειες του Θεού μάς δίνουν το θάρρος να απευθυνθούμε με κραυγές και κλάμα σε Αυτόν στη δύσκολη ώρα (εδ. 1-6).
Έπειτα, στο δεύτερο μισό του Ψαλμού, ο Δαβίδ κοιτά πέρα από τις σημερινές ανάγκες. Θα υπάρξουν κι άλλες προκλήσεις, περισσότερες δυσκολίες και διαφορετικοί αγώνες. Επομένως, δεν ζητά μόνο να σωθεί, αλλά ζητά απ’ τον Θεό να τον διδάξει και να τον οδηγήσει (εδ. 8-10). Καθώς κοιτάμε το μέλλον, δεν ξέρουμε τι μας περιμένει, αλλά ξέρουμε ποιος κρατά το μέλλον στα χέρια Του. Ό,τι κι αν περνάμε τώρα, μπορούμε με βεβαιότητα να Του ζητήσουμε να μας οδηγήσει στη ζωή μας (εδ. 7-12).
Ο Θεός μπορεί να μας βοηθήσει τώρα και να μας δείξει πώς θέλει να ζήσουμε και να προχωρήσουμε μαζί Του.
Α΄ Σαμουήλ 1–3, Μάρκος 9
Τα Βιβλικά Αναγνώσματα στο email σας:
Αν θέλετε να λαμβάνετε καθημερινά τα Βιβλικά Αναγνώσματα στο email σας, μπορείτε να εγγραφείτε συμπληρώνοντας τα στοιχεία σας στην παρακάτω φόρμα.
