Εισαγωγή:
Σε αυτά τα κεφάλαια θα διαβάσουμε για τη σταδιακή παρακμή του βασιλιά Σαούλ, αλλά και για την έναρξη της δύσκολης και παρατεταμένης προσπάθειας ανόδου του Δαβίδ στη βασιλεία.
Ο Σαούλ έγινε βασιλιάς του Ισραήλ, επειδή ο Θεός ικανοποίησε την επιθυμία του λαού για βασιλιά. Όμως, ο Σαούλ έδειξε τρεις φορές ότι ήταν ανάξιος. Τελικά, ο Θεός τον απέρριψε (Α΄ Σαμουήλ 15:26). Ήταν ένας από τους πιο αξιολύπητους υπηρέτες που είχε ορίσει ο Θεός και θα δούμε το γιατί τις επόμενες μέρες.
Όμως, αφού απέρριψε τον Σαούλ, ο Θεός αποκάλυψε τον Δαβίδ στον προφήτη Σαμουήλ, ο οποίος τον έχρισε μελλοντικό βασιλιά (16:13). Θα δούμε την άνοδο του Δαβίδ, από βοσκόπουλο σε εθνικό ήρωα, γαμπρό του βασιλιά και φίλο του γιου του. Όμως, θα δούμε επίσης ότι αναγκάστηκε να γίνει φυγάς για να γλιτώσει τη ζωή του. Αυτή είναι η αρχή μετάθεσης της εξουσίας από έναν αποτυχημένο βασιλιά σε έναν πρόδρομο του Ιησού Χριστού, «όστις εγεννήθη εκ σπέρματος Δαβίδ κατά σάρκα» (Ρωμαίους 1:3).
Καθώς βλέπουμε αυτούς τους δύο αντίθετους χαρακτήρες, θα δούμε ότι η εξωτερική εμφάνιση είναι απατηλή και, για τον Θεό, «η υποταγή είναι καλυτέρα παρά την θυσίαν» (Α΄ Σαμουήλ 15:22). Αυτά τα διδάγματα είναι σημαντικά και για μας.
Όσο μεγάλη απόφαση κι αν παίρνουμε, ο Θεός θέλει να δεχτούμε τη σοφία Του.
Α' Σαμουήλ 16:1-23
1Καὶ εἶπε Κύριος πρὸς τὸν Σαμουήλ, Ἕως πότε σὺ πενθεῖς διὰ τὸν Σαούλ, ἐπειδή ἐγὼ ἀπεδοκίμασα αὐτὸν ἀπὸ τοῦ νὰ βασιλεύῃ ἐπὶ τὸν Ἰσραήλ; γέμισον τὸ κέρας σου ἔλαιον καὶ ὕπαγε· ἐγὼ σὲ ἀποστέλλω πρὸς τὸν Ἰεσσαὶ τὸν Βηθλεεμίτην· διότι προέβλεψα εἰς ἐμαυτὸν βασιλέα μεταξὺ τῶν υἱῶν αὐτοῦ.2Καὶ εἶπεν ὁ Σαμουήλ, Πῶς νὰ ὑπάγω; διότι θέλει ἀκούσει τοῦτο ὁ Σαοὺλ καὶ θέλει μὲ θανατώσει. Καὶ εἶπεν ὁ Κύριος, Λάβε μετὰ σοῦ δάμαλιν καὶ εἰπέ, Ἦλθον νὰ θυσιάσω πρὸς τὸν Κύριον.3Καὶ κάλεσον τὸν Ἰεσσαὶ εἰς τὴν θυσίαν, καὶ ἐγὼ θέλω φανερώσει πρὸς σὲ τί θέλεις κάμει καὶ θέλεις χρίσει εἰς ἐμὲ ὅντινα σοὶ εἴπω.4Καὶ ἔκαμεν ὁ Σαμουήλ ἐκεῖνο τὸ ὁποῖον εἶπεν ὁ Κύριος, καὶ ἦλθεν εἰς Βηθλεέμ. Ἐτρόμαξαν δὲ οἱ πρεσβύτεροι τῆς πόλεως εἰς τὴν συνάντησιν αὐτοῦ καὶ εἶπον, Ἐν εἰρήνῃ ἔρχεσαι;5Ὁ δὲ εἶπεν, Ἐν εἰρήνῃ· ἔρχομαι διὰ νὰ θυσιάσω πρὸς τὸν Κύριον· ἁγιάσθητε καὶ ἔλθετε μετ᾿ ἐμοῦ εἰς τὴν θυσίαν. Καὶ ἡγίασε τὸν Ἰεσσαὶ καὶ τοὺς υἱοὺς αὐτοῦ καὶ ἐκάλεσεν αὐτοὺς εἰς τὴν θυσίαν.
6Καὶ ἐνῷ εἰσήρχοντο, ἰδὼν τὸν Ἐλιάβ, εἶπε, Βεβαίως ἔμπροσθεν τοῦ Κυρίου εἶναι ὁ κεχρισμένος αὐτοῦ.7Καὶ εἶπε Κύριος πρὸς τὸν Σαμουήλ, Μή ἐπιβλέψῃς εἰς τὴν ὄψιν αὐτοῦ ἤ εἰς τὸ ὕψος τοῦ ἀναστήματος αὐτοῦ, ἐπειδή ἀπεδοκίμασα αὐτόν· διότι δὲν βλέπει ὁ Κύριος καθὼς βλέπει ὁ ἄνθρωπος· διότι ὁ ἄνθρωπος βλέπει τὸ φαινόμενον, ὁ δὲ Κύριος βλέπει τὴν καρδίαν.
8Τότε ἐκάλεσεν ὁ Ἰεσσαὶ τὸν Ἀβιναδὰβ καὶ διεβίβασεν αὐτὸν ἐνώπιον τοῦ Σαμουήλ. Καὶ εἶπεν, οὐδὲ τοῦτον δὲν ἐξέλεξεν ὁ Κύριος.9Τότε διεβίβασεν ὁ Ἰεσσαὶ τὸν Σαμμά. Ὁ δὲ εἶπεν, Οὐδὲ τοῦτον δὲν ἐξέλεξεν ὁ Κύριος.10Καὶ διεβίβασεν ὁ Ἰεσσαὶ ἑπτὰ ἐκ τῶν υἱῶν αὑτοῦ ἐνώπιον τοῦ Σαμουήλ. Καὶ εἶπεν ὁ Σαμουήλ πρὸς τὸν Ἰεσσαί, Ὁ Κύριος δὲν ἐξέλεξε τούτους.11Καὶ εἶπεν ὁ Σαμουήλ πρὸς τὸν Ἰεσσαί, Ἐτελείωσαν τὰ παιδία; Καὶ εἶπε, Μένει ἔτι ὁ νεώτερος· καὶ ἰδού, ποιμαίνει τὰ πρόβατα. Καὶ εἶπεν ὁ Σαμουήλ πρὸς τὸν Ἰεσσαί, Πέμψον καὶ φέρε αὐτόν· διότι δὲν θέλομεν καθίσει εἰς τὴν τράπεζαν, ἑωσοῦ ἔλθῃ ἐνταῦθα.
12Καὶ ἔστειλε καὶ ἔφερεν αὐτόν. Ἦτο δὲ ξανθὸς καὶ εὐόφθαλμος καὶ ὡραῖος τὴν ὄψιν. Καὶ εἶπεν ὁ Κύριος, Σηκώθητι, χρίσον αὐτόν· διότι οὗτος εἶναι.13Τότε ἔλαβεν ὁ Σαμουήλ τὸ κέρας τοῦ ἐλαίου καὶ ἔχρισεν αὐτὸν ἐν μέσῳ τῶν ἀδελφῶν αὐτοῦ· καὶ ἐπῆλθε πνεῦμα Κυρίου ἐπὶ τὸν Δαβὶδ ἀπὸ τῆς ἡμέρας ἐκείνης καὶ ἐφεξῆς. Σηκωθεὶς δὲ ὁ Σαμουήλ ἀπῆλθεν εἰς Ῥαμά.
14Καὶ τὸ Πνεῦμα τοῦ Κυρίου ἀπεσύρθη ἀπὸ τοῦ Σαούλ, καὶ πνεῦμα πονηρὸν παρὰ Κυρίου ἐτάραττεν αὐτόν.15Καὶ εἶπον οἱ δοῦλοι τοῦ Σαοὺλ πρὸς αὐτόν, Ἰδοὺ τώρα, πονηρὸν πνεῦμα παρὰ Θεοῦ σὲ ταράττει·16ἄς προστάξῃ τώρα ὁ κύριος ἡμῶν τοὺς δούλους σου, τοὺς ἔμπροσθέν σου, νὰ ζητήσωσιν ἄνθρωπον εἰδήμονα εἰς τὸ νὰ παίζῃ κιθάραν· καὶ ὁπότε τὸ πονηρὸν πνεῦμα παρὰ Θεοῦ εἶναι ἐπὶ σέ, νὰ παίζῃ μὲ τὴν χεῖρα αὑτοῦ, καὶ καλὸν θέλει εἶσθαι εἰς σέ.
17Καὶ εἶπεν ὁ Σαοὺλ πρὸς τοὺς δούλους αὑτοῦ, Προβλέψατέ μοι λοιπὸν ἄνθρωπον παίζοντα καλῶς καὶ φέρετε πρὸς ἐμέ.18Τότε ἀπεκρίθη εἷς ἐκ τῶν δούλων καὶ εἶπεν, Ἰδού, εἶδον υἱὸν τοῦ Ἰεσσαὶ τοῦ Βηθλεεμίτου, εἰδήμονα εἰς τὸ παίζειν καὶ ἀνδρειότατον καὶ ἄνδρα πολεμικὸν καὶ συνετὸν εἰς λόγον καὶ ἄνθρωπον ὡραῖον, καὶ ὁ Κύριος εἶναι μετ᾿ αὑτοῦ.
19Καὶ ἀπέστειλεν ὁ Σαοὺλ μηνυτὰς πρὸς τὸν Ἰεσσαί, λέγων, Πέμψον μοι Δαβὶδ τὸν υἱὸν σου, ὅστις εἶναι μετὰ τῶν προβάτων.20Καὶ ἔλαβεν ὁ Ἰεσσαὶ ὄνον φορτωμένον μὲ ἄρτους καὶ ἀσκὸν οἴνου καὶ ἕν ἐρίφιον ἐξ αἰγῶν, καὶ ἔπεμψεν αὐτὰ διὰ τοῦ Δαβὶδ τοῦ υἱοῦ αὑτοῦ πρὸς τὸν Σαούλ.21Καὶ ἦλθεν ὁ Δαβὶδ πρὸς τὸν Σαοὺλ καὶ ἐστάθη ἔμπροσθεν αὐτοῦ· καὶ ἠγάπησεν αὐτὸν σφόδρα· καὶ ἔγεινεν ὁπλοφόρος αὐτοῦ.22Καὶ ἀπέστειλεν ὁ Σαοὺλ πρὸς τὸν Ἰεσσαί, λέγων, Ὁ Δαβὶδ ἄς στέκηται, παρακαλῶ, ἔμπροσθέν μου· διότι εὕρηκε χάριν εἰς τοὺς ὀφθαλμοὺς μου.
23Καὶ ὁπότε τὸ πονηρὸν πνεῦμα παρὰ Θεοῦ ἦτο ἐπὶ τὸν Σαούλ, ὁ Δαβὶδ ἐλάμβανε τὴν κιθάραν καὶ ἔπαιζε διὰ τῆς χειρὸς αὑτοῦ· τότε ἀνεκουφίζετο ὁ Σαοὺλ καὶ ἀνεπαύετο καὶ ἀπεσύρετο ἀπ᾿ αὐτοῦ τὸ πνεῦμα τὸ πονηρόν.
Οι συνεντεύξεις για δουλειά είναι δύσκολες και για τον υποψήφιο και για τον εργοδότη. Εδώ, ο Σαμουήλ συμμετέχει σε κάτι πολύ δύσκολο, την εκλογή ενός νέου βασιλιά. Και, για να γίνει ακόμα πιο δύσκολο, ήταν μόνος του, χωρίς κάποια ομάδα να τον συμβουλεύει. Ευτυχώς, ο Θεός τον καθοδηγούσε σε όλη τη διαδικασία (εδ. 1-2, 7, 12).
Η συμβουλή που δίνουμε συνήθως σε κάποιον που θα πάει σε συνέντευξη για δουλειά είναι να κάνει καλή εντύπωση μόλις μπει στον χώρο. Αυτό είναι λογικό και είναι καλύτερο από μια κακή εντύπωση. Είτε το ήθελε είτε όχι, ο Ελιάβ έκανε πολύ καλή εντύπωση στον Σαμουήλ: Σίγουρα αυτός ήταν ο εκλεκτός του Θεού (εδ. 6). Αλλά ο Θεός βλέπει τα πράγματα διαφορετικά. Το εσωτερικό του ανθρώπου είναι πιο σημαντικό από το εξωτερικό (εδ. 7). Και έτσι συνεχίζεται η παρέλαση. Εφτά γιοι περνάνε και κανένας δεν είναι ο εκλεκτός. Δεν υπάρχει κανείς άλλος;
Πολύ συχνά, η πιο απίθανη επιλογή είναι η σωστή. Ο μικρότερος γιος, ο Δαβίδ, δεν ήταν καν εκεί (εδ. 1). Μπορεί να ήταν όμορφος, αλλά ο Θεός είχε αποκλείσει την εμφάνιση ως κριτήριο επιλογής (εδ. 7). Αυτό που είχε σημασία ήταν ότι αυτόν είχε επιλέξει ο Θεός (εδ. 12). Και, όχι μόνο τον κάλεσε, αλλά και του έδωσε ό,τι χρειαζόταν.
Ιερεμίας 44–46, Ψαλμός 119:49-72
Τα Βιβλικά Αναγνώσματα στο email σας:
Αν θέλετε να λαμβάνετε καθημερινά τα Βιβλικά Αναγνώσματα στο email σας, μπορείτε να εγγραφείτε συμπληρώνοντας τα στοιχεία σας στην παρακάτω φόρμα.
