«Τις συναισθάνεται τα εαυτού αμαρτήματα;» (Ψαλμός 19:12). Ζήτα ο Θεός να συγχωρήσει τις κρυφές αμαρτίες σου.
Ματθαίος 5:17-26
17Μή νομίσητε ὅτι ἦλθον νὰ καταλύσω τὸν νόμον ἤ τοὺς προφήτας· δὲν ἦλθον νὰ καταλύσω, ἀλλὰ νὰ ἐκπληρώσω.18Διότι ἀληθῶς σᾶς λέγω, ἕως ἄν παρέλθῃ ὁ οὐρανὸς καὶ ἡ γῆ, ἰῶτα ἕν ἤ μία κεραία δὲν θέλει παρέλθει ἀπὸ τοῦ νόμου, ἑωσοῦ ἐκπληρωθῶσι πάντα.19Ὅστις λοιπὸν ἀθετήσῃ μίαν τῶν ἐντολῶν τούτων τῶν ἐλαχίστων καὶ διδάξῃ οὕτω τοὺς ἀνθρώπους, ἐλάχιστος θέλει ὀνομασθῆ ἐν τῇ βασιλείᾳ τῶν οὐρανῶν· ὅστις δὲ ἐκτελέσῃ καὶ διδάξῃ, οὗτος μέγας θέλει ὀνομασθῆ ἐν τῇ βασιλείᾳ τῶν οὐρανῶν.
20Ἐπειδή σᾶς λέγω ὅτι ἐὰν μή περισσεύσῃ ἡ δικαιοσύνη σας πλειότερον τῆς τῶν γραμματέων καὶ Φαρισαίων, δὲν θέλετε εἰσέλθει εἰς τὴν βασιλείαν τῶν οὐρανῶν.
21Ἠκούσατε ὅτι ἐρρέθη εἰς τοὺς ἀρχαίους, Μή φονεύσῃς· ὅστις δὲ φονεύσῃ, θέλει εἶσθαι ἔνοχος εἰς τὴν κρίσιν.22Ἐγὼ ὅμως σᾶς λέγω ὅτι πᾶς ὁ ὀργιζόμενος ἀναιτίως κατὰ τοῦ ἀδελφοῦ αὑτοῦ θέλει εἶσθαι ἔνοχος εἰς τὴν κρίσιν· καὶ ὅστις εἴπῃ πρὸς τὸν ἀδελφὸν αὑτοῦ Ῥακά, θέλει εἶσθαι ἔνοχος εἰς τὸ συνέδριον· ὅστις δὲ εἴπῃ Μωρέ, θέλει εἶσθαι ἔνοχος εἰς τὴν γέενναν τοῦ πυρός.23Ἐὰν λοιπὸν προσφέρῃς τὸ δῶρόν σου εἰς τὸ θυσιαστήριον καὶ ἐκεῖ ἐνθυμηθῇς ὅτι ὁ ἀδελφὸς σου ἔχει τι κατὰ σοῦ,24ἄφες ἐκεῖ τὸ δῶρόν σου ἔμπροσθεν τοῦ θυσιαστηρίου, καὶ ὕπαγε πρῶτον φιλιώθητι μὲ τὸν ἀδελφὸν σου, καὶ τότε ἐλθὼν πρόσφερε τὸ δῶρόν σου.25Εἰρήνευσον μὲ τὸν ἀντίδικόν σου ταχέως, ἐνόσῳ εἶσαι καθ᾿ ὁδὸν μετ᾿ αὐτοῦ, μήποτε σὲ παραδώσῃ ὁ ἀντίδικος εἰς τὸν κριτήν καὶ ὁ κριτής σὲ παραδώσῃ εἰς τὸν ὑπηρέτην, καὶ ῥιφθῇς εἰς φυλακήν·26ἀληθῶς σοὶ λέγω, δὲν θέλεις ἐξέλθει ἐκεῖθεν, ἑωσοῦ ἀποδώσῃς τὸ ἔσχατον λεπτόν.
Η διδασκαλία του Ιησού ήταν διαφορετική από των άλλων ραβίνων (π.χ. Μάρκος 1:27) και κάποιοι θεωρούσαν τα λόγια Του επαναστατικά και αντίθετα με τις Γραφές. Ο Ιησούς αντέκρουσε σθεναρά αυτή την άποψη (εδ. 17-19). Οι Φαρισαίοι τηρούσαν σχολαστικά κάθε λέξη του νόμου, ο Ιησούς, αντίθετα, κάλεσε τους μαθητές Του να εμβαθύνουν. Ήθελε να καταλάβουν τον σκοπό του νόμου (εδ. 20), που είναι να διαμορφώσει την αγιότητα στην καρδιά του ανθρώπου, ώστε οι πιστοί του Θεού να αντανακλούν τον χαρακτήρα Του.
Η αγιότητα ξεκινά από τις σκέψεις μας. Κάθε βίαιη πράξη, π.χ. ο φόνος, ξεκινά από σκέψεις θυμού και επιθετική συμπεριφορά (εδ. 22). Στα ανθρώπινα συστήματα δικαιοσύνης υπάρχει ιεραρχία στη σοβαρότητα των εγκλημάτων. Στο ουράνιο δικαστήριο, όμως, δεν υπάρχει ιεραρχία εγκλημάτων, ούτε κλίμακα τιμωριών (εδ. 21-22). Ακόμα και μια προσβολή είναι ισάξια του φόνου! Γι’ αυτό ο Ιησούς προτρέπει τους ακροατές Του να λύνουν τις παρεξηγήσεις τους αμέσως (εδ. 23-25), ώστε οι σκέψεις θυμού να μη μολύνουν και δηλητηριάζουν τις σχέσεις τους.
Μπροστά σε μια τέτοια αγιότητα, όλοι είμαστε καταδικασμένοι. Γι’ αυτό, τα λόγια του Ιησού είναι εκπληκτικά και παρηγορητικά (εδ.17). Εκπλήρωσε τον νόμο, αφού εμείς δεν μπορούσαμε (εδ.20).
Γένεση 20–21, Ματθαίος 8
Τα Βιβλικά Αναγνώσματα στο email σας:
Αν θέλετε να λαμβάνετε καθημερινά τα Βιβλικά Αναγνώσματα στο email σας, μπορείτε να εγγραφείτε συμπληρώνοντας τα στοιχεία σας στην παρακάτω φόρμα.
