Αφιέρωσε χρόνο χαράς για τον Θεό και για τις απαντήσεις Του στις προσευχές σου.
Ψαλμός 28
1[Ψαλμὸς τοῦ Δαβίδ.] Πρὸς σὲ θέλω κράξει, Κύριε· φρούριόν μου, μή σιωπήσῃς πρὸς ἐμέ· μήποτε σιωπήσῃς πρὸς ἐμέ, καὶ ὁμοιωθῶ μὲ τοὺς καταβαίνοντας εἰς τὸν λάκκον.
2Ἄκουσον τῆς φωνῆς τῶν δεήσεών μου, ὅταν κράζω πρὸς σέ, ὅταν ὑψόνω τὰς χεῖράς μου πρὸς τὸν ναὸν τὸν ἅγιόν σου.
3Μή μὲ σύρῃς μετὰ τῶν ἀσεβῶν καὶ μετὰ τῶν ἐργαζομένων ἀνομίαν, οἵτινες λαλοῦντες εἰρήνην μετὰ τῶν πλησίον αὑτῶν, ἔχουσι κακίαν ἐν ταῖς καρδίαις αὑτῶν.
4Δὸς εἰς αὐτοὺς κατὰ τὰ ἔργα αὐτῶν καὶ κατὰ τὴν πονηρίαν τῶν ἐπιχειρήσεων αὐτῶν· κατὰ τὰ ἔργα τῶν χειρῶν αὐτῶν δὸς εἰς αὐτούς· ἀπόδος εἰς αὐτοὺς τὴν ἀνταμοιβήν αὐτῶν.
5Ἐπειδή δὲν προσέχουσιν εἰς τὰς πράξεις τοῦ Κυρίου καὶ εἰς τὰ ἔργα τῶν χειρῶν αὐτοῦ, θέλει κατακρημνίσει αὐτοὺς καὶ δὲν θέλει ἀνοικοδομήσει αὐτούς.
6Εὐλογητὸς ὁ Κύριος, διότι ἤκουσε τῆς φωνῆς τῶν δεήσεών μου.
7Ὁ Κύριος εἶναι δύναμίς μου καὶ ἀσπὶς μου· ἐπ᾿ αὐτὸν ἤλπισεν ἡ καρδία μου, καὶ ἐβοηθήθην· διὰ τοῦτο ἠγαλλίασεν ἡ καρδία μου, καὶ μὲ τὰς ᾠδὰς μου θέλω ὑμνεῖ αὐτόν.
8Ὁ Κύριος εἶναι δύναμις τοῦ λαοῦ αὑτοῦ· αὐτὸς εἶναι καὶ ὑπεράσπισις τῆς σωτηρίας τοῦ κεχρισμένου αὑτοῦ.
9Σῶσον τὸν λαὸν σου καὶ εὐλόγησον τὴν κληρονομίαν σου· καὶ ποίμαινε αὐτοὺς καὶ ὕψωσον αὐτοὺς ἕως αἰῶνος.
Αν εμπιστευόμαστε τον Θεό στ’ αλήθεια, τότε πρέπει να Τον αφήσουμε να ενεργήσει. Προσευχή μας να είναι: «να γίνει το θέλημά σου στη γη όπως και στον ουρανό». Στον Ψαλμό 28 φαίνεται αυτή η βεβαιότητα: ο ψαλμωδός υψώνει την προσευχή ενώ βρίσκεται σε μια κατάσταση τόσο απελπιστική, που την παρομοιάζει με ταξίδι στον κόσμο των νεκρών (εδ. 1). Οραματίζεται ότι αυτή θα είναι η μοίρα που αξίζουν οι εχθροί του, κι όμως, ο ψαλμωδός ζητά από τον Θεό να ενεργήσει σύμφωνα με τη δικαιοσύνη και την πιστότητά Του (εδ. 3-5). Ακόμα και στην απελπισία, η κρίση ανήκει στον Θεό.
Η ξαφνική αλλαγή από την απελπισία στη χαρά μέσα στον Ψαλμό (εδ. 6) δεν σημαίνει ότι το πρόβλημα λύθηκε. Αντίθετα, δείχνει ότι ο Θεός άκουσε την προσευχή που υψώθηκε σ’ Αυτόν με πίστη μέσα στη δυσκολία. Αυτό και μόνο είναι αρκετό για να σιγουρευτεί ο ψαλμωδός για τη βοήθεια του Θεού και είναι αιτία για γιορτή μέσα στον εκλεκτό λαό του Θεού, ακόμα κι αν δεν έχει αποκαλυφθεί πώς θα βοηθήσει ο Θεός (εδ. 7-8). Ο ψαλμωδός είναι βέβαιος ότι η προσευχή του ακούστηκε και έτσι αφήνει τον Θεό να απαντήσει όπως θέλει. Ο χαρακτήρας και η πιστότητα του Θεού δείχνουν ότι η δοξολογία, όπως και η προσευχή, είναι ταιριαστές ακόμα και μέσα στην καταιγίδα.
Γένεση 28–29, Ψαλμοί 7–8
Τα Βιβλικά Αναγνώσματα στο email σας:
Αν θέλετε να λαμβάνετε καθημερινά τα Βιβλικά Αναγνώσματα στο email σας, μπορείτε να εγγραφείτε συμπληρώνοντας τα στοιχεία σας στην παρακάτω φόρμα.
