Ξεχώρισε από το πολυάσχολο πρόγραμμά σου αυτή τη μέρα που ξεχώρισε ο Θεός για ξεκούραση και ανανέωση. Πώς θα το κάνεις;
Ψαλμός 34
1 [Ψαλμὸς τοῦ Δαβίδ, ὅτε μετέβαλε τὸν τρόπον αὑτοῦ ἔμπροσθεν τοῦ Ἀβιμέλεχ· οὗτος δὲ ἀπέλυσεν αὐτόν, καὶ ἀπῆλθε.] Θέλω εὐλογεῖ τὸν Κύριον ἐν παντὶ καιρῷ· ἡ αἴνεσις αὐτοῦ θέλει εἶσθαι διαπαντὸς ἐν τῷ στόματί μου.
2Εἰς τὸν Κύριον θέλει καυχᾶσθαι ἡ ψυχή μου· οἱ ταπεινοὶ θέλουσιν ἀκούσει, καὶ θέλουσι χαρῆ.
3Μεγαλύνατε τὸν Κύριον μετ᾿ ἐμοῦ, καὶ ἄς ὑψώσωμεν ὁμοῦ τὸ ὄνομα αὐτοῦ.
4Ἐξεζήτησα τὸν Κύριον, καὶ ἐπήκουσέ μου, καὶ ἐκ πάντων τῶν φόβων μου μὲ ἠλευθέρωσεν.
5Ἀπέβλεψαν πρὸς αὐτὸν καὶ ἐφωτίσθησαν, καὶ τὰ πρόσωπα αὐτῶν δὲν κατῃσχύνθησαν.
6Οὗτος ὁ πτωχὸς ἔκραξε, καὶ ὁ Κύριος εἰσήκουσε, καὶ ἐκ πασῶν τῶν θλίψεων αὐτοῦ ἔσωσεν αὐτόν.
7Ἄγγελος Κυρίου στρατοπεδεύει κύκλῳ τῶν φοβουμένων αὐτὸν καὶ ἐλευθερόνει αὐτούς.
8Γεύθητε καὶ ἰδέτε ὅτι ἀγαθὸς ὁ Κύριος· μακάριος ὁ ἄνθρωπος ὁ ἐλπίζων ἐπ᾿ αὐτόν.
9Φοβήθητε τὸν Κύριον, οἱ ἅγιοι αὐτοῦ· διότι δὲν ὑπάρχει στέρησις εἰς τοὺς φοβουμένους αὐτόν.
10Οἱ πλούσιοι πτωχεύουσι καὶ πεινῶσιν· ἀλλ᾿ οἱ ἐκζητοῦντες τὸν Κύριον δὲν στεροῦνται οὐδενὸς ἀγαθοῦ.
11Ἔλθετε, τέκνα, ἀκούσατέ μου· τὸν φόβον τοῦ Κυρίου θέλω σᾶς διδάξει.
12Τίς εἶναι ὁ ἄνθρωπος ὅστις θέλει ζωήν, ἀγαπᾷ ἡμέρας, διὰ νὰ ἴδῃ καλόν;
13Φύλαττε τὴν γλῶσσάν σου ἀπό κακοῦ, καὶ τὰ χείλη σου ἀπὸ τοῦ νὰ λαλῶσι δόλον·
14Ἔκκλινον ἀπὸ τοῦ κακοῦ καὶ πράττε τὸ ἀγαθόν· ζήτει εἰρήνην καὶ κυνήγει αὐτήν.
15Οἱ ὀφθαλμοὶ τοῦ Κυρίου εἶναι ἐπὶ τοὺς δικαίους, καὶ τὰ ὦτα αὐτοῦ εἰς τὴν κραυγήν αὐτῶν.
16Τὸ πρόσωπον τοῦ Κυρίου εἶναι κατὰ τῶν πραττόντων κακόν, διὰ νὰ ἀφανίσῃ ἀπὸ τῆς γῆς τὸ μνημόσυνον αὐτῶν.
17Ἔκραξαν οἱ δίκαιοι, καὶ ὁ Κύριος εἰσήκουσε, καὶ ἐκ πασῶν τῶν θλίψεων αὐτῶν ἠλευθέρωσεν αὐτούς.
18Ὁ Κύριος εἶναι πλησίον τῶν συντετριμμένων τὴν καρδίαν, καὶ σώζει τοὺς ταπεινοὺς τὸ πνεῦμα.
19Πολλαὶ αἱ θλίψεις τοῦ δικαίου, ἀλλ᾿ ἐκ πασῶν τούτων θέλει ἐλευθερώσει αὐτὸν ὁ Κύριος.
20Αὐτὸς φυλάττει πάντα τὰ ὀστᾶ αὐτοῦ· οὐδὲν ἐκ τούτων θέλει συντριφθῆ.
21Ἡ κακία θέλει θανατώσει τὸν ἁμαρτωλόν· καὶ οἱ μισοῦντες τὸν δίκαιον θέλουσιν ἀπολεσθῆ.
22Ὁ Κύριος λυτρόνει τὴν ψυχήν τῶν δούλων αὑτοῦ, καὶ δὲν θέλουσιν ἀπολεσθῆ πάντες οἱ ἐλπίζοντες ἐπ᾿ αὐτόν.
Αυτός είναι ένας Ψαλμός του Δαβίδ, όταν είχε καταφύγει στον βασιλιά των Φιλισταίων Αβιμέλεχ, επειδή ο Σαούλ ήθελε τη ζωή του. Όμως, όταν οι Φιλισταίοι ανακάλυψαν ποιος ήταν, ο Δαβίδ αναγκάστηκε να φύγει και πάλι για να βρει ασφάλεια.
Ο Ψαλμός μάς δίνει πολλές ιδέες για το πώς να πάρουμε δύναμη από τον Θεό σε δύσκολες στιγμές – κοίτα πώς χρησιμοποιεί λέξεις, όπως: πόνος και θλίψη. Μας διδάσκει να βλέπουμε ότι ο Θεός είναι το καταφύγιό μας (εδ. 8, 22), να κραυγάζουμε σε Αυτόν για βοήθεια (εδ. 4,6,17) με τη σιγουριά ότι ο Θεός θα μας βοηθήσει (εδ. 22).
Ο Δαβίδ τονίζει την εγγύτητα του Θεού σε καιρούς δυσκολιών. Αυτοί που έχουν συντριμμένη καρδιά έχουν ζήσει την απώλεια, απογοήτευση και θλίψη στις σχέσεις τους. Η ψυχή τους έχει τσακιστεί και ο πόνος τούς συνθλίβει. Οι «ταπεινοί το πνεύμα» είναι αυτοί που έχουν κουραστεί από τις απαιτήσεις της ζωής, γεμάτοι απόγνωση και χωρίς ελπίδα.
Σε τέτοιες στιγμές, ο Θεός έρχεται κοντά μας να δέσει τις πληγές μας και να σηκώσει τα φορτία μας. Μπορεί να νιώθουμε ότι ο Θεός είναι χιλιόμετρα μακριά, αλλά, στην πραγματικότητα, είναι δίπλα μας και μας κρατάει ενώ πονάμε.
Λευιτικό 10–12, Ψαλμός 22
Τα Βιβλικά Αναγνώσματα στο email σας:
Αν θέλετε να λαμβάνετε καθημερινά τα Βιβλικά Αναγνώσματα στο email σας, μπορείτε να εγγραφείτε συμπληρώνοντας τα στοιχεία σας στην παρακάτω φόρμα.
