Γάμος είναι η μέρα της τελετής ή τα χρόνια πιστότητας που ακολουθούν; Είναι υπόθεση μιας μέρας ή απαιτεί ισόβια δέσμευση;
Ρωμαίους 7:7-25
7Τί λοιπὸν θέλομεν εἰπεῖ; ὁ νόμος εἶναι ἁμαρτία; Μή γένοιτο. Ἀλλὰ τὴν ἁμαρτίαν δὲν ἐγνώρισα, εἰμή διὰ τοῦ νόμου· διότι καὶ τὴν ἐπιθυμίαν δὲν ἤθελον γνωρίσει, ἐὰν ὁ νόμος δὲν ἔλεγε· Μή ἐπιθυμήσῃς.8Ἀφορμήν δὲ λαβοῦσα ἡ ἁμαρτία διὰ τῆς ἐντολῆς, ἐγέννησεν ἐν ἐμοὶ πᾶσαν ἐπιθυμίαν· διότι χωρὶς τοῦ νόμου ἡ ἁμαρτία εἶναι νεκρά.9Καὶ ἐγὼ ἔζων ποτὲ χωρὶς νόμου· ἀλλ᾿ ὅτε ἦλθεν ἡ ἐντολή, ἀνέζησεν ἁμαρτία, ἐγὼ δὲ ἀπέθανον·10καὶ ἡ ἐντολή, ἥτις ἐδόθη πρὸς ζωήν, αὐτή εὑρέθη ἐν ἐμοὶ πρὸς θάνατον.11Διότι ἡ ἁμαρτία, λαβοῦσα ἀφορμήν διὰ τῆς ἐντολῆς, μὲ ἐξηπάτησε καὶ δι᾿ αὐτῆς μὲ ἐθανάτωσεν.12Ὥστε ὁ μὲν νόμος εἶναι ἅγιος, καὶ ἡ ἐντολή ἁγία καὶ δικαία καὶ ἀγαθή.
13Τὸ ἀγαθὸν λοιπὸν ἔγεινεν εἰς ἐμὲ θάνατος; μή γένοιτο. Ἀλλ᾿ ἡ ἁμαρτία, διὰ νὰ φανῇ ἁμαρτία, προξενοῦσα εἰς ἐμὲ θάνατον διὰ τοῦ ἀγαθοῦ, ὥστε νὰ γείνῃ καθ᾿ ὑπερβολήν ἁμαρτωλὸς ἡ ἁμαρτία διὰ τῆς ἐντολῆς.14Διότι ἐξεύρομεν ὅτι ὁ νόμος εἶναι πνευματικός· ἐγὼ δὲ εἶμαι σαρκικός, πεπωλημένος ὑπὸ τὴν ἁμαρτίαν.15Διότι ἐκεῖνο, τὸ ὁποῖον πράττω, δὲν γνωρίζω· ἐπειδή ἐκεῖνο τὸ ὁποῖον θέλω τοῦτο δὲν πράττω, ἀλλ᾿ ἐκεῖνο τὸ ὁποῖον μισῶ τοῦτο πράττω.16Ἐὰν δὲ ἐκεῖνο τὸ ὁποῖον δὲν θέλω τοῦτο πράττω, συμφωνῶ μὲ τὸν νόμον, ὅτι εἶναι καλός.
17Τώρα δὲ δὲν πράττω πλέον τοῦτο ἐγώ, ἀλλ᾿ ἡ ἁμαρτία ἡ κατοικοῦσα ἐν ἐμοί.18Διότι ἐξεύρω ὅτι δὲν κατοικεῖ ἐν ἐμοί, τουτέστιν ἐν τῇ σαρκὶ μου, ἀγαθόν· ἐπειδή τὸ θέλειν πάρεστιν εἰς ἐμέ, τὸ πράττειν ὅμως τὸ καλὸν δὲν εὑρίσκω·19διότι δὲν πράττω τὸ ἀγαθόν, τὸ ὁποῖον θέλω· ἀλλὰ τὸ κακόν, τὸ ὁποῖον δὲν θέλω, τοῦτο πράττω.20Ἐὰν δὲ ἐγὼ πράττω ἐκεῖνο τὸ ὁποῖον δὲν θέλω, δὲν ἐργάζομαι αὐτὸ πλέον ἐγώ, ἀλλ᾿ ἡ ἁμαρτία ἡ κατοικοῦσα ἐν ἐμοί.
21Εὑρίσκω λοιπὸν τὸν νόμον τοῦτον ὅτι, ἐνῷ ἐγὼ θέλω νὰ πράττω τὸ καλόν, πάρεστιν εἰς ἐμὲ τὸ κακόν·22διότι ἠδύνομαι μὲν εἰς τὸν νόμον τοῦ Θεοῦ κατὰ τὸν ἐσωτερικὸν ἄνθρωπον,23βλέπω ὅμως ἐν τοῖς μέλεσί μου ἄλλον νόμον ἀντιμαχόμενον εἰς τὸν νόμον τοῦ νοὸς μου, καὶ αἰχμαλωτίζοντά με εἰς τὸν νόμον τῆς ἁμαρτίας, τὸν ὄντα ἐν τοῖς μέλεσί μου.24Ταλαίπωρος ἄνθρωπος ἐγώ· τὶς θέλει μὲ ἐλευθερώσει ἀπὸ τοῦ σώματος τοῦ θανάτου τούτου;25Εὐχαριστῶ εἰς τὸν Θεὸν διὰ Ἰησοῦ Χριστοῦ τοῦ Κυρίου ἡμῶν. Ἄρα λοιπὸν αὐτὸς ἐγὼ μὲ τὸν νοῦν μὲν δουλεύω εἰς τὸν νόμον τοῦ Θεοῦ, μὲ τὴν σάρκα δὲ εἰς τὸν νόμον τῆς ἁμαρτίας.
Εδώ και πολλούς αιώνες, υπάρχει διαφωνία για το ποιο είναι το υποκείμενο στα εδάφια 14-25. Είναι κάποιος μη χριστιανός; Τότε τι γίνεται με το εδάφιο 22; Είναι κάποιος πιστός της εποχής της Παλαιάς Διαθήκης; Ή μήπως είναι ο Παύλος πριν από τη μεταστροφή του; Και γιατί χρησιμοποιεί ενεστώτα μετά από το εδ. 13; Πώς συνδυάζουμε το εδ. 14 με το 6:18, για παράδειγμα;
Νομίζω πως τα εδάφια αυτά περιγράφουν τον αγώνα που αντιμετωπίζουν όλοι οι χριστιανοί. Ας προσέξουμε το πλαίσιο του αγώνα του Παύλου: η παράνομη, χωρίς όρια επιθυμία (εδ. 7-8), μια αμαρτία της καρδιάς, εσωτερικού πάθους, σίγουρα είναι πολύ δύσκολο να την κατανικήσουμε.
Αυτά τα εδάφια δεν είναι τα τελευταία της επιστολής, ούτε τα τελευταία λόγια της πίστης μας. Περιγράφουν την εμπειρία μας: βρίσκουμε απόλαυση στον Θεό, ποθούμε να πράττουμε και να σκεφτόμαστε σύμφωνα με το θέλημά Του, αλλά δεν κάνουμε το σωστό (πάντοτε), γιατί, ναι μεν έχουμε ήδη απελευθερωθεί από την αμαρτία και τις αμαρτωλές επιθυμίες, αλλά η ελευθερία μας δεν έχει ολοκληρωθεί. Νιώθουμε αυτή την ένταση και την πάλη κάθε μέρα, κάποιες φορές περισσότερο, άλλες λιγότερο, αλλά δεν μπορούμε να ξεφύγουμε εντελώς. Όχι ακόμα.
Αριθμοί 20–21, Πράξεις 20
Τα Βιβλικά Αναγνώσματα στο email σας:
Αν θέλετε να λαμβάνετε καθημερινά τα Βιβλικά Αναγνώσματα στο email σας, μπορείτε να εγγραφείτε συμπληρώνοντας τα στοιχεία σας στην παρακάτω φόρμα.
