1Δύνασαι νὰ σύρῃς ἔξω τὸν Λευϊάθαν διὰ ἀγκίστρου; ἤ νὰ περιδέσῃς τὴν γλῶσσαν αὐτοῦ μὲ φορβιάν;2Δύνασαι νὰ βάλῃς χαλινὸν εἰς τὴν ῥῖνα αὐτοῦ; ἤ νὰ τρυπήσῃς τὴν σιαγόνα αὐτοῦ μὲ ἄκανθαν;
3Θέλει πληθύνει πρὸς σὲ ἱκεσίας; θέλει σοὶ λαλήσει μετὰ γλυκύτητος;4Θέλει κάμει συνθήκην μετὰ σοῦ; θέλεις πάρει αὐτὸν διὰ δοῦλον παντοτεινόν;5Θέλεις παίζει μετ᾿ αὐτοῦ ὡς μετὰ πτηνοῦ; ἤ θέλεις δέσει αὐτὸν διὰ τὰς θεραπαίνας σου;6Θέλουσι κάμει οἱ φίλοι συμπόσιον ἐξ αὐτοῦ; θέλουσι μοιράσει αὐτὸν μεταξὺ τῶν ἐμπόρων;7Δύνασαι νὰ γεμίσῃς τὸ δέρμα αὐτοῦ μὲ βέλη; ἤ τὴν κεφαλήν αὐτοῦ μὲ ἁλιευτικὰ καμάκια;8Βάλε τὴν χεῖρά σου ἐπ᾿ αὐτόν· ἐνθυμήθητι τὸν πόλεμον· μή κάμῃς πλέον τοῦτο.9Ἰδού, ἡ ἐλπὶς νὰ πιάσῃ τις αὐτὸν εἶναι ματαία· δὲν ἤθελε μάλιστα ἐκπλαγῇ εἰς τὴν θεωρίαν αὐτοῦ;10Οὐδεὶς εἶναι τόσον τολμηρὸς ὥστε νὰ ἐγείρῃ αὐτόν· καὶ τίς δύναται νὰ σταθῇ ἔμπροσθεν ἐμοῦ;11Τίς πρότερον ἔδωκεν εἰς ἐμὲ καὶ νὰ ἀνταποδόσω; τὰ ὑποκάτω παντὸς τοῦ οὐρανοῦ εἶναι ἐμοῦ. 12Δὲν θέλω σιωπήσει τὰ μέλη αὐτοῦ οὐδὲ τὴν δύναμιν οὐδὲ τὴν εὐάρεστον αὐτοῦ συμμετρίαν.13Τίς νὰ ἐξιχνιάσῃ τὴν ἐπιφάνειαν τοῦ ἐνδύματος αὐτοῦ; τίς νὰ εἰσέλθῃ ἐντὸς τῶν διπλῶν σιαγόνων αὐτοῦ;14Τίς δύναται νὰ ἀνοίξῃ τὰς πύλας τοῦ προσώπου αὐτοῦ; οἱ ὀδόντες αὐτοῦ κύκλῳ εἶναι τρομεροί.15Αἱ ἰσχυραὶ ἀσπίδες αὐτοῦ εἶναι τὸ ἐγκαύχημα αὐτοῦ, συγκεκλεισμέναι ὁμοῦ διὰ σφιγκτοῦ σφραγίσματος·16ἡ μία ἑνοῦται μετὰ τῆς ἄλλης, ὥστε οὐδὲ ἀήρ δύναται νὰ περάσῃ δι᾿ αὐτῶν·17εἶναι προσκεκολλημέναι ἡ μία μετὰ τῆς ἄλλης· συνέχονται οὕτως, ὥστε δὲν δύνανται νὰ ἀποσπασθῶσιν.18Εἰς τὸν πταρνισμὸν αὐτοῦ λάμπει φῶς, καὶ οἱ ὀφθαλμοὶ αὐτοῦ εἶναι ὡς τὰ βλέφαρα τῆς αὐγῆς.19Ἐκ τοῦ στόματος αὐτοῦ ἐξέρχονται λαμπάδες καιόμεναι καὶ σπινθῆρες πυρὸς ἐξακοντίζονται.20Ἐκ τῶν μυκτήρων αὐτοῦ ἐξέρχεται καπνός, ὡς ἐξ ἀγγείου κοχλάζοντος ἤ λέβητος.21Ἡ πνοή αὐτοῦ ἀνάπτει ἄνθρακας, καὶ φλὸξ ἐξέρχεται ἐκ τοῦ στόματος αὐτοῦ·22Ἐν τῷ τραχήλῳ αὐτοῦ κατοικεῖ δυναμις, καὶ τρόμος προπορεύεται ἔμπροσθεν αὐτοῦ.23Τὰ στρώματα τῆς σαρκὸς αὐτοῦ εἶναι συγκεκολλημένα· εἶναι στερεὰ ἐπ᾿ αὐτόν· δὲν δύνανται νὰ σαλευθῶσιν.24Ἡ καρδία αὐτοῦ εἶναι στερεὰ ὡς λίθος· σκληρὰ μάλιστα ὡς ἡ κάτω μυλόπετρα.25Ὅτε ἀνεγείρεται, φρίττουσιν οἱ δυνατοί, καὶ ἐκ τοῦ φόβου παραφρονοῦσιν.26Ἡ ῥομφαία τοῦ συναπαντῶντος αὐτὸν δὲν δύναται νὰ ἀνθέξῃ· ἡ λόγχη, τὸ δόρυ, οὐδὲ ὁ θώραξ.27Θεωρεῖ τὸν σίδηρον ὡς ἄχυρον, τὸν χαλκὸν ὡς ξύλον σαθρόν.28Τὰ βέλη δὲν δύνανται νὰ τρέψωσιν αὐτὸν εἰς φυγήν· αἱ πέτραι τῆς σφενδόνης εἶναι εἰς αὐτὸν ὡς στυπίον.29Τὰ ἀκόντια λογίζονται ὡς στυπίον· γελᾷ εἰς τὸ σεῖσμα τῆς λόγχης.30Ὀξεῖς λίθοι κοίτονται ὑποκάτω αὐτοῦ· ὑποστρόνει τὰ ἀγκυλωτὰ σώματα ἐπὶ πηλοῦ.31Κάμνει τὴν ἄβυσσον ὡς λέβητα νὰ κοχλάζῃ· καθιστᾷ τὴν θάλασσαν ὡς σκεῦος μυρεψοῦ.32Ἀφίνει ὀπίσω τὴν πορείαν φωτεινήν· ἤθελέ τις ὑπολάβει τὴν ἄβυσσον ὡς πολιάν.33Ἐπὶ τῆς γῆς δὲν ὑπάρχει ὅμοιον αὐτοῦ, δεδημιουργημένον οὕτως ἄφοβον.34Περιορᾷ πάντα τὰ ὑψηλά· εἶναι βασιλεὺς ἐπὶ πάντας τοὺς υἱοὺς τῆς ὑπερηφανίας.