Σκέψου για λίγο το ταξίδι σου προς την πίστη. Πώς έγινε; Ποιος ήταν μαζί σου;
Ρωμαίους 10:14-21
14Πῶς λοιπὸν θέλουσιν ἐπικαλεσθῆ ἐκεῖνον, εἰς τὸν ὁποῖον δὲν ἐπίστευσαν; καὶ πῶς θέλουσι πιστεύσει εἰς ἐκεῖνον, περὶ τοῦ ὁποίου δὲν ἤκουσαν; καὶ πῶς θέλουσιν ἀκούσει χωρὶς νὰ ὑπάρχῃ ὁ κηρύττων;15Καὶ πῶς θέλουσι κηρύξει, ἐὰν δὲν ἀποσταλῶσι; Καθὼς εἶναι γεγραμμένον· Πόσον ὡραῖοι οἱ πόδες τῶν εὐαγγελιζομένων εἰρήνην, τῶν εὐαγγελιζομένων τὰ ἀγαθά.16Ἀλλὰ δὲν ὑπήκουσαν πάντες εἰς τὸ εὐαγγέλιον. Διότι ὁ Ἡσαΐας λέγει· Κύριε, τίς ἐπίστευσεν εἰς τὸ κήρυγμα ἡμῶν;17Ἄρα ἡ πίστις εἶναι ἐξ ἀκοῆς, ἡ δὲ ἀκοή διὰ τοῦ λόγου τοῦ Θεοῦ.
18Λέγω ὅμως, Μή δὲν ἤκουσαν; Μάλιστα εἰς πᾶσαν τὴν γῆν ἐξῆλθεν ὁ φθόγγος αὐτῶν, Καὶ εἰς τὰ πέρατα τῆς οἰκουμένης οἱ λόγοι αὐτῶν.
19Ἀλλὰ λέγω, Μή δὲν ἐγνώρισεν ὁ Ἰσραήλ; Πρῶτος ὁ Μωϋσῆς λέγει· Ἐγὼ θέλω σᾶς παροξύνει εἰς ζηλοτυπίαν μὲ τοὺς μή ἔθνος, Θέλω σᾶς παροργίσει μὲ ἔθνος ἀσύνετον.
20Ὁ δὲ Ἡσαΐας ἀποτολμᾷ καὶ λέγει· Εὑρέθην παρὰ τῶν μή ζητούντων με, ἐφανερώθην εἰς τοὺς μή ἐρωτῶντας περὶ ἐμοῦ.
21Πρὸς δὲ τὸν Ἰσραήλ λέγει· Ὅλην τὴν ἡμέραν ἐξέτεινα τὰς χεῖράς μου πρὸς λαὸν ἀπειθοῦντα καὶ ἀντιλέγοντα.
Βροχή ερωτήσεων! Ο Παύλος ερευνά το μυστήριο της πίστης και απιστίας, φανερώνοντας ξανά το πάθος του να στραφούν όλοι στον Κύριο (εδ. 13). Είναι ξεκάθαρο ότι οι άνθρωποι θα στραφούν στον Θεό μόνο όταν κάποιος, τον οποίο Αυτός έχει καλέσει, τους πει για τον Μεσσία. Ίσως διακονείς στη μετάδοση του ευαγγελίου. Αν ναι, τότε να εκτιμάς την κλήση σου σαν θησαυρό. Ο Θεός θα αγγίξει καρδιές μέσα από σένα. Αν αυτό δεν μας παρακινεί να διακηρύττουμε το μήνυμα επειγόντως και με πάθος, τι θα μας παρακινήσει; Το σημερινό κομμάτι στο παζλ είναι η διακήρυξη.
Αλλά ο λαός Ισραήλ απομακρύνθηκε. Γιατί; Ήταν κουφοί; Είχαν πρόβλημα ακοής; Φυσικά όχι. Εξάλλου, είχαν ακούσει πολλούς κήρυκες (εδ. 18). Μήπως ήταν άσοφοι; Μήπως δεν καταλάβαιναν; Οι εθνικοί όμως, που δεν είχαν πνευματικό υπόβαθρο, κατάλαβαν το μήνυμα. Είναι ξεκάθαρο: το πρόβλημα ήταν η ανυπακοή και η ισχυρογνωμοσύνη (εδ. 21). Και αυτά είναι ακόμα το πρόβλημα.
Καθώς κηρύττουμε τον Χριστό σε όσους δεν Τον ξέρουν, μπορεί να μας κοροϊδέψουν ή να μας απορρίψουν και αυτό μας πληγώνει. Φαντάσου πώς νιώθει ο Χριστός, που συνεχώς απλώνει τα τρυπημένα χέρια Του προς έναν κόσμο που δεν πιστεύει (εδ. 21). Εμείς καλούμαστε να συνεχίσουμε. Αυτός ξέρει, ενδιαφέρεται και τα σχέδιά Του δεν θα ματαιωθούν.
Α΄ Σαμουήλ 29–31, Α΄ Κορινθίους 2
Τα Βιβλικά Αναγνώσματα στο email σας:
Αν θέλετε να λαμβάνετε καθημερινά τα Βιβλικά Αναγνώσματα στο email σας, μπορείτε να εγγραφείτε συμπληρώνοντας τα στοιχεία σας στην παρακάτω φόρμα.
