Ο ψαλμωδός θυμίζει στον λαό την πιστότητα του Θεού παλιά και σήμερα. Πώς δείχνει ο Θεός την πιστότητά Του στη ζωή σου;
Ψαλμός 135
1Αινείτε τον Κύριον. Αινείτε το όνομα του Κυρίου· αινείτε, δούλοι του Κυρίου,
2Οι ιστάμενοι εν τω οίκω του Κυρίου, εν ταις αυλαίς του οίκου του Θεού ημών.
3Αινείτε τον Κύριον, διότι αγαθός ο Κύριος· ψαλμωδήσατε εις το όνομα αυτού, διότι είναι τερπνόν.
4Διότι τον Ιακώβ εξέλεξεν εις εαυτόν ο Κύριος, τον Ισραήλ εις θησαυρόν αυτού.
5Διότι εγώ εγνώρισα ότι μέγας ο Κύριος· και ο Κύριος ημών είναι υπέρ πάντας τους θεούς.
6Πάντα όσα ηθέλησεν ο Κύριος εποίησεν, εν τω ουρανώ και εν τη γη, εν ταις θαλάσσαις και εν πάσαις ταις αβύσσοις.
7Αναβιβάζει νεφέλας από των εσχάτων της γής· κάμνει αστραπάς διά βροχήν· εκβάλλει ανέμους εκ των θησαυρών αυτού.
8Όστις επάταξε τα πρωτότοκα της Αιγύπτου, από ανθρώπου έως κτήνους·
9εξαπέστειλε σημεία και τέρατα εις το μέσον σου, Αίγυπτε, επί τον Φαραώ και επί πάντας τους δούλους αυτού.
10Όστις επάταξεν έθνη μεγάλα και απέκτεινε βασιλείς κραταιούς·
11τον Σηών, βασιλέα των Αμορραίων, και τον Ωγ, βασιλέα της Βασάν, και πάσας τας βασιλείας Χαναάν·
12και έδωκε την γην αυτών κληρονομίαν, κληρονομίαν εις τον Ισραήλ τον λαόν αυτού.
13Το όνομά σου, Κύριε, μένει εις τον αιώνα· το μνημόσυνόν σου, Κύριε, εις γενεάν και γενεάν.
14Διότι θέλει κρίνει ο Κύριος τον λαόν αυτού· και τους δούλους αυτού θέλει ελεήσει.
15Τα είδωλα των εθνών είναι αργύριον και χρυσίον, έργον χειρών ανθρώπου.
16Στόμα έχουσι και δεν λαλούσιν· οφθαλμούς έχουσι και δεν βλέπουσιν.
17Ώτα έχουσι και δεν ακούουσιν· ουδέ είναι πνοή εν τω στόματι αυτών.
18Όμοιοι αυτών ας γείνωσιν οι ποιούντες αυτά· πας ο ελπίζων επ’ αυτά
19Οίκος Ισραήλ, ευλογήσατε τον Κύριον· οίκος Ααρών, ευλογήσατε τον Κύριον·
20οίκος Λευΐ, ευλογήσατε τον Κύριον· οι φοβούμενοι τον Κύριον, ευλογήσατε τον Κύριον.
21Ευλογητός ο Κύριος εν Σιών, ο κατοικών εν Ιερουσαλήμ. Αλληλούϊα.
Κάποιες φορές, η σημερινή κατάσταση μάς συντρίβει κι έτσι βλέπουμε τη ζωή μας μέσα από το πρίσμα της απελπισίας. Ο Γ. Μπρούγκεμαν στο Abiding Astonishment μιλά για την τάση που έχουμε να δίνουμε σημασία στο τώρα. Όπως η επιστολή στους Ρωμαίους, έτσι και αυτός ο Ψαλμός μάς θυμίζει να κοιτάμε πέρα από την παρούσα κατάσταση. Αυτό γίνεται όταν θυμηθούμε πως λατρεύουμε έναν Θεό αγάπης και ευσπλαχνίας, ο οποίος ελευθέρωσε τον λαό Του στο παρελθόν και θα κάνει θαυμαστά έργα και σήμερα στη ζωή μας.
Ο Ψαλμός ξεκινάει με μια προσταγή: «Αινείτε τον Κύριο». Γιατί να αινούμε τον Κύριο (εδ. 3); Ο Θεός δεν είναι απλά Θεός του εκλεκτού λαού Του (εδ. 4), αλλά είναι υπεράνω όλων των θεών (εδ. 5) και Θεός όλου του κόσμου (εδ. 6-7). Έπειτα, ο ψαλμωδός μιλά για την πρωτοβουλία του Θεού να ελευθερώσει τον λαό Του και θυμάται πώς ο Θεός έσωσε τους Ισραηλίτες από τη σκλαβιά της Αιγύπτου στην Έξοδο (εδ. 8-12).
Τέλος, ο ψαλμωδός μάς υπενθυμίζει, όπως ο Παύλος στη Ρωμαίους 1:21-23, ότι όλα τα ψεύτικα είδωλα είναι αδύναμα και, έτσι, αν εξαρτιόμαστε από κάτι άλλο αντί για τον Θεό, δεν θα σωθούμε (εδ. 15-18).
Λευιτικό 13–14, Πράξεις 8
Τα Βιβλικά Αναγνώσματα στο email σας:
Αν θέλετε να λαμβάνετε καθημερινά τα Βιβλικά Αναγνώσματα στο email σας, μπορείτε να εγγραφείτε συμπληρώνοντας τα στοιχεία σας στην παρακάτω φόρμα.
