1Καὶ ἐλάλησε Κύριος πρὸς τὸν Μωϋσῆν, λέγων,2Πρόσταξον τοὺς υἱοὺς Ἰσραήλ νὰ ἀποπέμψωσιν ἀπὸ τοῦ στρατοπέδου πάντα λεπρὸν καὶ πάντα γονόρροιον καὶ πάντα μεμολυσμένον διὰ νεκρόν·3ἀρσενικὸν τε καὶ θηλυκὸν ἀποπέμψατε· ἔξω τοῦ στρατοπέδου ἀποπέμψατε αὐτούς, διὰ νὰ μή μολύνωσι τὰ στρατόπεδα αὑτῶν, ἐν μέσῳ τῶν ὁποίων ἐγὼ κατοικῶ.4Καὶ ἔκαμον οὕτως οἱ υἱοὶ Ἰσραήλ καὶ ἀπέπεμψαν αὐτοὺς ἔξω τοῦ στρατοπέδου· καθὼς εἶπεν ὁ Κύριος πρὸς τὸν Μωϋσῆν, οὕτως ἔκαμον οἱ υἱοὶ Ἰσραήλ.
5Καὶ ἐλάλησε Κύριος πρὸς τὸν Μωϋσῆν, λέγων,6Εἰπὲ πρὸς τοὺς υἱοὺς Ἰσραήλ, Ὅταν ἀνήρ ἤ γυνή κάμῃ τι ἐκ τῶν ἁμαρτημάτων τῶν ἀνθρωπίνων, πράττων παράβασιν εἰς τὸν Κύριον, καὶ ἁμαρτήσῃ ἡ ψυχή ἐκείνη,7τότε θέλει ἐξομολογηθῆ τὴν ἁμαρτίαν αὑτοῦ, τὴν ὁποίαν ἔπραξε, καὶ θέλει ἀποδώσει τὸ ἀδίκημα αὑτοῦ μετὰ τοῦ κεφαλαίου τούτου καὶ εἰς αὐτὸ θέλει προσθέσει τὸ πέμπτον αὐτοῦ καὶ θέλει δώσει αὐτὸ εἰς ὅντινα ἠδίκησεν.8Ἐὰν δὲ ὁ ἄνθρωπος δὲν ἔχῃ συγγενῆ διὰ νὰ ἀποδοθῇ εἰς αὐτὸν τὸ ἀδίκημα, ἄς ἀποδίδεται τὸ ἀδίκημα εἰς τὸν Κύριον πρὸς τὸν ἱερέα, ἐκτὸς τοῦ κριοῦ τῆς ἐξιλεώσεως, διὰ τοῦ ὁποίου θέλει γείνει ἐξιλέωσις περὶ αὐτοῦ.9Καὶ πᾶσα ὑψουμένη προσφορὰ ἐκ πάντων τῶν ἡγιασμένων πραγμάτων τῶν υἱῶν Ἰσραήλ, τὴν ὁποίαν προσφέρουσιν εἰς τὸν ἱερέα, θέλει εἶσθαι αὐτοῦ.10Αὐτοῦ λοιπὸν θέλουσιν εἶσθαι τὰ ἁγιαζόμενα παντὸς ἀνθρώπου· ὅ, τι ἕκαστος δίδῃ εἰς τὸν ἱερέα, θέλει εἶσθαι αὐτοῦ.
11Καὶ ἐλάλησε Κύριος πρὸς τὸν Μωϋσῆν, λέγων,12Λάλησον πρὸς τοὺς υἱοὺς Ἰσραήλ καὶ εἰπὲ πρὸς αὐτούς, Ἐὰν ἀνθρώπου τινὸς ἡ γυνή παραδρομήσῃ καὶ ἁμαρτήσῃ ἐναντίον αὐτοῦ,13καὶ συγκοιμηθῇ τις μετ᾿ αὐτῆς, καὶ λανθάσῃ τοὺς ὀφθαλμοὺς τοῦ ἀνδρὸς αὐτῆς καὶ κρυφθῇ, καὶ αὐτή μολυνθῇ καὶ μάρτυς δὲν ὑπάρχῃ κατ᾿ αὐτῆς καὶ δὲν πιασθῇ,14καὶ ἐπέλθῃ εἰς αὐτὸν πνεῦμα ζηλοτυπίας καὶ ζηλοτυπήσῃ τὴν γυναῖκα αὑτοῦ καὶ αὐτή ἦναι μεμολυσμένη· ἤ ἐὰν ἐπέλθῃ εἰς αὐτὸν τὸ πνεῦμα τῆς ζηλοτυπίας, καὶ ζηλοτυπήσῃ τὴν γυναῖκα αὑτοῦ καὶ αὐτή δὲν ἦναι μεμολυσμένη·15τότε θέλει φέρει ὁ ἄνθρωπος τὴν γυναῖκα αὑτοῦ πρὸς τὸν ἱερέα καὶ θέλει προσφέρει τὸ δῶρον αὑτῆς ὑπὲρ αὐτῆς, τὸ δέκατον τοῦ ἐφὰ ἄλευρον κρίθινον· ἔλαιον ὅμως δὲν θέλει ἐπιχύσει ἐπ᾿ αὐτὸ, οὐδὲ λιβάνιον θέλει ἐπιθέσει ἐπ᾿ αὐτὸ· διότι εἶναι προσφορὰ ζηλοτυπίας, προσφορὰ ἐνθυμήσεως, φέρουσα εἰς ἐνθύμησιν ἀνομίαν.
16Καὶ θέλει πλησιάσει αὐτήν ὁ ἱερεὺς καὶ στήσει αὐτήν ἐνώπιον τοῦ Κυρίου·17Ἔπειτα θέλει λάβει ὁ ἱερεὺς ὕδωρ ἅγιον εἰς ἀγγεῖον πήλινον· καὶ ἀπὸ τοῦ χώματος, τὸ ὁποῖον εἶναι ἐπὶ τοῦ ἐδάφους τῆς σκηνῆς, θέλει λάβει ὁ ἱερεὺς καὶ βάλει εἰς τὸ ὕδωρ.18Καὶ θέλει στήσει ὁ ἱερεὺς τὴν γυναῖκα ἐνώπιον τοῦ Κυρίου καὶ θέλει ἀποκαλύψει τὴν κεφαλήν τῆς γυναικός, καὶ θέλει βάλει εἰς τὰς χεῖρας αὐτῆς τὴν προσφορὰν τῆς ἐνθυμήσεως, τὴν προσφορὰν τῆς ζηλοτυπίας· ἐν δὲ τῇ χειρὶ τοῦ ἱερέως θέλει εἶσθαι τὸ ὕδωρ τὸ πικρόν, τὸ ὁποῖον φέρει τὴν κατάραν·19Καὶ θέλει ὁρκίσει αὐτήν ὁ ἱερεὺς καὶ θέλει εἰπεῖ πρὸς τὴν γυναῖκα, Ἐὰν δὲν ἐκοιμήθη τις μετὰ σοῦ καὶ ἐὰν δὲν παρεδρόμησας διὰ νὰ μολυνθῇς, δεχομένη ἄλλον ἀντὶ τοῦ ἀνδρὸς σου, ἄς ἦσαι ἀβλαβής ἀπὸ τοῦ ὕδατος τούτου τοῦ πικροῦ, τὸ ὁποῖον φέρει τὴν κατάραν·20ἐὰν ὅμως παρεδρόμησας, δεχομένη ἄλλον ἀντὶ τοῦ ἀνδρὸς σου, καὶ ἐμολύνθης καὶ ἐκοιμήθη τις μετὰ σοῦ ἐκτὸς τοῦ ἀνδρὸς σου,21τότε ὁ ἱερεὺς θέλει ὁρκίσει τὴν γυναῖκα μεθ᾿ ὅρκου κατάρας, καὶ θέλει εἰπεῖ ὁ ἱερεὺς πρὸς τὴν γυναῖκα, Ὁ Κύριος νὰ σὲ καταστήσῃ κατάραν καὶ ὅρκον μεταξὺ τοῦ λαοῦ σου, κάμνων ὁ Κύριος νὰ σαπῇ ὁ μηρὸς σου καὶ νὰ πρησθῇ ἡ κοιλία σου·
22καὶ τὸ ὕδωρ τοῦτο, τὸ ὁποῖον φέρει τὴν κατάραν, θέλει εἰσέλθει εἰς τὰ ἐντόσθιά σου, διὰ νὰ κάμῃ νὰ πρησθῇ ἡ κοιλία σου καὶ νὰ σαπῇ ὁ μηρὸς σου. Καὶ θέλει εἰπεῖ ἡ γυνή, Ἀμήν, ἀμήν·23Ἔπειτα θέλει γράψει ὁ ἱερεὺς τὰς κατάρας ταύτας ἐν βιβλίῳ καὶ θέλει ἐξαλείψει αὐτὰς διὰ τοῦ ὕδατος τοῦ πικροῦ·24καὶ θέλει ποτίσει τὴν γυναῖκα τὸ ὕδωρ τὸ πικρόν, τὸ ὁποῖον φέρει τὴν κατάραν· καὶ τὸ ὕδωρ, τὸ φέρον τὴν κατάραν, θέλει εἰσέλθει εἰς αὐτήν διὰ πικρίαν·25Καὶ θέλει λάβει ὁ ἱερεὺς ἐκ τῆς χειρὸς τῆς γυναικὸς τὴν προσφορὰν τῆς ζηλοτυπίας καὶ θέλει κινήσει τὴν προσφορὰν ἐνώπιον τοῦ Κυρίου καὶ θέλει προσφέρει αὐτήν εἰς τὸ θυσιαστήριον·26καὶ θέλει δράξει ὁ ἱερεὺς ἀπὸ τῆς προσφορᾶς τὸ μνημόσυνον αὐτῆς καὶ θέλει καύσει ἐπὶ τὸ θυσιαστήριον, καὶ μετὰ ταῦτα θέλει ποτίσει τὴν γυναῖκα τὸ ὕδωρ.27Καὶ ἀφοῦ ποτίσῃ αὐτήν τὸ ὕδωρ τότε θέλει συμβῆ ὥστε, ἄν ἦναι μεμολυσμένη καὶ ἠδίκησε τὸν ἄνδρα αὑτῆς, θέλει εἰσέλθει εἰς αὐτήν τὸ ὕδωρ, τὸ φέρον τὴν κατάραν, διὰ πικρίαν, καὶ ἡ κοιλία αὑτῆς θέλει πρησθῆ καὶ ὁ μηρὸς αὐτῆς θέλει σαπῇ καὶ θέλει εἶσθαι ἡ γυνή κατάρα ἐν μέσῳ τοῦ λαοῦ αὑτῆς.28Ἐὰν ὅμως δὲν ἦναι μεμολυσμένη ἡ γυνή ἀλλὰ καθαρά, τότε θέλει μείνει ἀβλαβής, καὶ θέλει συλλάβει σπέρμα.
29Οὗτος εἶναι ὁ νόμος τῆς ζηλοτυπίας, ὅταν γυνή τις παραδρομήσῃ, δεχομένη ἄλλον ἀντὶ τοῦ ἀνδρὸς αὑτῆς καὶ μολυνθῇ·30ἤ ὅταν ἔλθῃ τὸ πνεῦμα τῆς ζηλοτυπίας εἰς ἄνδρα τινὰ καὶ ζηλοτυπήσῃ τὴν γυναῖκα αὑτοῦ καὶ στήσῃ τὴν γυναῖκα αὑτοῦ ἐνώπιον τοῦ Κυρίου, καὶ ὁ ἱερεὺς κάμῃ εἰς αὐτήν κατὰ πάντα τὸν νόμον τοῦτον·31Τότε ὁ μὲν ἀνήρ θέλει εἶσθαι ἀθῷος ἀπὸ τῆς ἀνομίας, ἡ δὲ γυνή ἐκείνη θέλει βαστάσει τὴν ἀνομίαν αὑτῆς.