Εισαγωγή:
Την επόμενη μιάμιση εβδομάδα θα «περπατήσουμε» δίπλα στον εκλεκτό λαό του Θεού, τους Ισραηλίτες. Σε αυτά τα αναγνώσματα θα συναντήσουμε πόνο, δυσφορία, αβεβαιότητα, αλλά θα δούμε επίσης έναν Θεό που αγαπάει τον λαό Του, παντοδύναμο, άγιο και κυρίαρχο κάθε κατάστασης, που στο τέλος θα είναι ο νικητής. Θα βρούμε ενθάρρυνση ώστε να στρέψουμε τη ματιά μας μόνο στον Θεό και να κρατήσουμε σταθερή την ελπίδα μας στις υποσχέσεις Του.
Η Γένεση κλείνει με τον θάνατο του Ιωσήφ. Ο λαός του Θεού βρίσκεται ακόμα στην Αίγυπτο – δεν έχει φτάσει στη γη που υποσχέθηκε ο Θεός στον Αβραάμ. Όσο κυβερνούσε ο Ιωσήφ στην Αίγυπτο, οι Ισραηλίτες ευημερούσαν. Αλλά στο βιβλίο της Εξόδου συναντάμε έναν καινούριο βασιλιά «όστις δεν εγνώριζε τον Ιωσήφ» (Έξοδος 1:8). Ο σκοπός του δεν ήταν να τιμήσει τον Θεό, αλλά να καταδυναστεύσει τον λαό Του και να εμποδίσει την αύξησή του. Θα δούμε τι σήμαινε αυτό για τους Ισραηλίτες και τι σημαίνει για εμάς και για τον κόσμο μας.
Ο Μωυσής είναι το κεντρικό πρόσωπο σε αυτά τα κεφάλαια. Είναι ένας άνθρωπος με ατέλειες και ελαττώματα, ωστόσο ο Θεός τον χρησιμοποιεί. Τα πρώτα έξι κεφάλαια της Εξόδου είναι μια μεγάλη συζήτηση μεταξύ του Μωυσή και του Θεού. Τι θαυμαστό! ο Θεός μίλησε στον Μωυσή, τον γνώρισε προσωπικά και του είπε λόγια καθησυχαστικά και ενθαρρυντικά! Καθώς διαβάζουμε αυτές τις περικοπές της Βίβλου τις επόμενες μέρες, μακάρι όλοι να γευθούμε την αγάπη, την πρόνοια, την αγιότητα και τη δύναμη του Θεού.
«Μεγάλη είναι η πιστότητά Σου, κάθε πρωί βλέπω νέα ελέη. Για κάθε μου ανάγκη το χέρι Σου έχει προνοήσει» (Τόμας Τσίζολμ, 1866-1960).
Έξοδος 1:1-22
1Καὶ ταῦτα εἶναι τὰ ὀνόματα τῶν υἱῶν Ἰσραήλ, τῶν εἰσελθόντων εἰς Αἴγυπτον μετὰ τοῦ Ἰακώβ· ἕκαστος μετὰ τῆς οἰκογένειας αὑτοῦ εἰσῆλθον.2Ῥουβήν, Συμεών, Λευΐ καὶ Ἰούδας,3Ἰσσάχαρ, Ζαβουλὼν καὶ Βενιαμίν,4Δὰν καὶ Νεφθαλί, Γὰδ καὶ Ἀσήρ.5Καὶ πᾶσαι αἱ ψυχαὶ αἱ ἐξελθοῦσαι ἐκ τοῦ μηροῦ τοῦ Ἰακὼβ ἦσαν ψυχαὶ ἑβδομήκοντα· ὁ δὲ Ἰωσήφ ἦτο ἤδη ἐν Αἰγύπτῳ.
6Ἐτελεύτησε δὲ ὁ Ἰωσήφ καὶ πάντες οἱ ἀδελφοὶ αὐτοῦ, καὶ πᾶσα ἡ γενεὰ ἐκείνη.7Καὶ ηὐξήνθησαν οἱ υἱοὶ Ἰσραήλ καὶ ἐπληθύνθησαν, καὶ ἐπολλαπλασιάσθησαν, καὶ ἐνεδυναμώθησαν σφόδρα, ὥστε ὁ τόπος ἐγέμισεν ἀπ᾿ αὐτῶν.
8Ἐσηκώθη δὲ νέος βασιλεὺς ἐπὶ τὴν Αἴγυπτον, ὅστις δὲν ἐγνώριζε τὸν Ἰωσήφ.9Καὶ εἶπε πρὸς τὸν λαὸν αὑτοῦ, Ἰδού, ὁ λαὸς τῶν υἱῶν Ἰσραήλ εἶναι πολὺ πλῆθος καὶ ἰσχυρότερος ἡμῶν·10ἔλθετε, ἄς σοφισθῶμεν κατ᾿ αὐτῶν, διὰ νὰ μή πολλαπλασιασθῶσι, καὶ ἄν συμβῇ πόλεμος ἑνωθῶσι καὶ οὗτοι μετὰ τῶν ἐχθρῶν ἡμῶν καὶ πολεμήσωσιν ἡμᾶς καὶ ἀναχωρήσωσιν ἐκ τοῦ τόπου.
11Κατέστησαν λοιπὸν ἐπ᾿ αὐτοὺς ἐπιστάτας τῶν ἐργασιῶν, διὰ νὰ καταθλίβωσιν αὐτοὺς μὲ τὰ βάρη αὐτῶν· καὶ ᾠκοδόμησαν εἰς τὸν Φαραὼ πόλεις ἀποθηκῶν, τὴν Πιθὼμ καὶ τὴν Ῥαμεσσῆ.12Ὅσον ὅμως κατέθλιβον αὐτούς, τόσῳ μᾶλλον ἐπληθύνοντο καὶ ηὐξάνοντο. Καὶ οἱ Αἰγύπτιοι ἀπεστρέφοντο τοὺς υἱοὺς Ἰσραήλ.13Καὶ κατεδυνάστευον οἱ Αἰγύπτιοι τοὺς υἱοὺς Ἰσραήλ αὐστηρῶς·14καὶ κατεπίκραινον τὴν ζωήν αὐτῶν διὰ τῆς σκληρᾶς δουλείας εἰς τὸν πηλὸν καὶ εἰς τὰς πλίνθους, καὶ εἰς πάσας τὰς ἐργασίας τῶν πεδιάδων· πᾶσαι αἱ ἐργασίαι αὐτῶν, μὲ τὰς ὁποίας κατεδυνάστευον αὐτούς, ἦσαν αὐστηραί.
15Καὶ ἐλάλησεν ὁ βασιλεὺς τῶν Αἰγυπτίων πρὸς τὰς μαίας τῶν Ἑβραίων, ἐκ τῶν ὁποίων ἡ μία νομάζετο Σεπφώρα, καὶ ἡ ἄλλη Φουά,16καὶ εἶπεν, Ὅταν μαιεύητε τὰς Ἑβραίας καὶ ἴδητε αὐτὰς ἐπὶ τῆς γέννας, ἐὰν μὲν ἦναι ἀρσενικόν, θανατόνετε αὐτὸ· ἐὰν δὲ ἦναι θηλυκόν, τότε ἄς ζήσῃ.17Ἐφοβήθησαν δὲ αἱ μαῖαι τὸν Θεὸν καὶ δὲν ἔκαμνον ὡς εἶπε πρὸς αὐτὰς ὁ βασιλεὺς τῆς Αἰγύπτου, ἀλλ᾿ ἄφινον ζῶντα τὰ ἀρσενικά.
18Καλέσας δὲ ὁ βασιλεὺς τῆς Αἰγύπτου τὰς μαίας, εἶπε πρὸς αὐτάς, Διὰ τί ἐκάμετε τὸ πρᾶγμα τοῦτο, καὶ ἀφίνετε ζῶντα τὰ ἀρσενικά;
19Καὶ ἀπεκρίθησαν αἱ μαῖαι πρὸς τὸν Φαραώ, Ὅτι αἱ Ἑβραῖαι δὲν εἶναι ὡς αἱ γυναῖκες τῆς Αἰγύπτου· διότι εἶναι εὔρωστοι καὶ γεννῶσι πρὶν εἰσέλθωσιν εἰς αὐτὰς αἱ μαῖαι.
20Ὁ δὲ Θεὸς ἠγαθοποίει τὰς μαίας· καὶ ἐπληθύνετο ὁ λαὸς καὶ ἐνεδυναμοῦτο σφόδρα.21Καὶ ἐπειδή αἱ μαῖαι ἐφοβοῦντο τὸν Θεόν, ἔκαμεν εἰς αὐτὰς οἴκους.
22Ὁ δὲ Φαραὼ προσέταξε πάντα τὸν λαὸν αὑτοῦ, λέγων, Πᾶν ἀρσενικὸν τὸ ὁποῖον γεννηθῇ, εἰς τὸν ποταμὸν ῥίπτετε αὐτὸ· πᾶν δὲ θηλυκόν, ἀφίνετε νὰ ζῇ.
Η Βίβλος λέει ότι ο Θεός είναι αξιόπιστος, όμως είναι δύσκολο να το δεις αυτό κάποιες φορές. Στο σημερινό ανάγνωσμα βλέπουμε ότι οι Ισραηλίτες ευημερούν και αυξάνονται σε αριθμό (εδ. 7,12,20). Αλλά αυτό δεν ήταν πάντοτε εύκολο: ο καινούριος βασιλιάς φοβόταν τον πολλαπλασιασμό των Ισραηλιτών (εδ. 9), επιβάρυνε το φορτίο της δουλείας τους και, τελικά, διέταξε όλα τα νεογέννητα αγόρια των Ισραηλιτών να θανατώνονται (εδ. 16,22). Κάποιοι χριστιανοί αδερφοί και αδερφές στον κόσμο μας διώκονται με τον ίδιο τρόπο. Ας προσευχηθούμε γι’ αυτούς τώρα.
Παρατηρούμε πως, μέσα στον πόνο και την καταπίεση, ο Θεός συνεχίζει να εργάζεται και μέσα από τους Ισραηλίτες γενικά (εδ. 20), εργάζεται και μέσα από τις γενναίες μαίες που δεν υπάκουσαν στον Φαραώ, επειδή ο φόβος τους για τον Θεό ήταν μεγαλύτερος (εδ. 17,19,21). Αυτές οι μαίες είναι πηγή έμπνευσης! Εκείνη την εποχή, δεν είχαν την ευκαιρία να μάθουν και να εμπιστευθούν τον γραπτό λόγο του Θεού όπως εμείς σήμερα. Ακόμα κι έτσι όμως, φοβούνταν τον Θεό και ενεργούσαν με πίστη.
Γένεση 47–48, Ματθαίος 17
Τα Βιβλικά Αναγνώσματα στο email σας:
Αν θέλετε να λαμβάνετε καθημερινά τα Βιβλικά Αναγνώσματα στο email σας, μπορείτε να εγγραφείτε συμπληρώνοντας τα στοιχεία σας στην παρακάτω φόρμα.
[WORDPRESS_PDF]
