Θυμάσαι κάποια στιγμή που βρισκόσουν σε κίνδυνο; Τι κατάφερες να κάνεις;
Ψαλμός 18
1[Εἰς τὸν πρῶτον μουσικόν. Ψαλμὸς τοῦ Δαβὶδ δούλου τοῦ Κυρίου, ὅστις ἐλάλησε πρὸς τὸν Κύριον τοὺς λόγους της ᾠδῆς ταύτης, καθ᾿ ἥν ἡμέραν ἠλευθέρωσεν αὐτὸν ὁ Κύριος ἐκ τῆς χειρὸς πάντων τῶν ἐχθρῶν αὐτοῦ καὶ ἐκ τῆς χειρὸς τοῦ Σαούλ· καὶ εἶπε,] Θέλω σὲ ἀγαπᾷ, Κύριε, ἡ ἰσχὺς μου.
2Ὁ Κύριος εἶναι πέτρα μου καὶ φρούριόν μου καὶ ἐλευθερωτής μου· Θεὸς μου, βράχος μου· ἐπ᾿ αὐτὸν θέλω ἐλπίζει· ἡ ἀσπὶς μου καὶ τὸ κέρας τῆς σωτηρίας μου· ὑψηλὸς πύργος μου.
3Θέλω ἐπικαλεσθῆ τὸν ἀξιΰμνητον Κύριον, καὶ ἐκ τῶν ἐχθρῶν μου θέλω σωθῆ.
4Πόνοι θανάτου μὲ περιεκύκλωσαν, καὶ χείμαρροι ἀνομίας μὲ κατετρόμαξαν·
5Πόνοι τοῦ ᾅδου μὲ περιεκύκλωσαν, παγίδες θανάτου μὲ ἔφθασαν.
6Ἐν τῇ στενοχωρίᾳ μου ἐπεκαλέσθην τὸν Κύριον, καὶ πρὸς τὸν Θεὸν μου ἐβόησα. Ἤκουσεν ἐκ τοῦ ναοῦ αὑτοῦ τῆς φωνῆς μου, καὶ ἡ κραυγή μου ἦλθεν ἐνώπιον αὐτοῦ εἰς τὰ ὦτα αὐτοῦ.
7Τότε ἐσαλεύθη καὶ ἔντρομος ἔγεινεν ἡ γῆ, καὶ τὰ θεμέλια τῶν ὀρέων ἐταράχθησαν καὶ ἐσαλεύθησαν, διότι ὠργίσθη.
8Καπνὸς ἀνέβαινεν ἐκ τῶν μυκτήρων αυτοῦ, καὶ πῦρ κατατρῶγον ἐκ τοῦ στόματος αυτοῦ· ἄνθρακες ἀνήφθησαν ἀπ᾿ αὐτοῦ.
9Καὶ ἔκλινε τοὺς οὐρανοὺς καὶ κατέβη, καὶ γνόφος ὑπὸ τοὺς πόδας αὐτοῦ.
10Καὶ ἐπέβη ἐπὶ χερουβεὶμ καὶ ἐπετάσθη· καὶ ἐπέταξεν ἐπὶ πτερύγων ἀνέμων.
11Ἔθεσε τὸ σκότος ἀπόκρυφον τόπον αὑτοῦ· ἡ σκηνή αὐτοῦ, πέριξ αὐτοῦ ἦσαν ὕδατα σκοτεινά, νέφη πυκνὰ τῶν ἀέρων.
12Ἐκ τῆς λάμψεως τῆς ἔμπροσθεν αὐτοῦ διῆλθον τὰ νέφη αὐτοῦ, χάλαζα καὶ ἄνθρακες πυρός.
13Καὶ ἐβρόντησεν ἐν οὐρανοῖς ὁ Κύριος, καὶ ὁ Ὕψιστος ἔδωκε τὴν φωνήν αὐτοῦ· χάλαζα καὶ ἄνθρακες πυρός.
14Καὶ ἀπέστειλε τὰ βέλη αὑτοῦ καὶ ἐσκόρπισεν αὐτούς· καὶ ἀστραπὰς ἐπλήθυνε καὶ συνετάραξεν αὐτούς.
15Καὶ ἐφάνησαν τὰ βάθη τῶν ὑδάτων καὶ ἀνεκαλύφθησαν τὰ θεμέλια τῆς οἰκουμένης, ἀπὸ τῆς ἐπιτιμήσεώς σου, Κύριε, ἀπὸ τοῦ φυσήματος τῆς πνοῆς τῶν μυκτήρων σου.
16Ἐξαπέστειλεν ἐξ ὕψους· ἔλαβέ με· εἵλκυσέ με ἐξ ὑδάτων πολλῶν.
17Ἠλευθέρωσέ με ἐκ τοῦ δυνατοῦ ἐχθροῦ μου, καὶ ἐκ τῶν μισούντων με, διότι ἦσαν δυνατώτεροί μου.
18Προέφθασάν με ἐν τῇ ἡμέρᾳ τῆς θλίψεώς μου· ἀλλ᾿ ὁ Κύριος ἐστάθη τὸ ἀντιστήριγμά μου·
19καὶ ἐξήγαγέ με εἰς εὐρυχωρίαν· ἠλευθέρωσέ με διότι ηὐδόκησεν εἰς ἐμέ.
20Ἀντήμειψέ με ὁ Κύριος κατὰ τὴν δικαιοσύνην μου· κατὰ τὴν καθαρότητα τῶν χειρῶν μου ἀνταπέδωκεν εἰς ἐμέ.
21Διότι ἐφύλαξα τὰς ὁδοὺς τοῦ Κυρίου, καὶ δὲν ἠσέβησα ἐκκλίνας ἀπὸ τοῦ Θεοῦ μου.
22Διότι πᾶσαι αἱ κρίσεις αὐτοῦ ἦσαν ἔμπροσθέν μου, καὶ τὰ διατάγματα αὐτοῦ δὲν ἀπεμάκρυνα ἀπ᾿ ἐμοῦ·
23καὶ ἐστάθην ἄμεμπτος πρὸς αὐτόν, καὶ ἐφυλάχθην ἀπὸ τῆς ἀνομίας μου.
24Καὶ ἀνταπέδωκεν εἰς ἐμὲ ὁ Κύριος κατὰ τὴν δικαιοσύνην μου, κατὰ τὴν καθαρότητα τῶν χειρῶν μου ἔμπροσθεν τῶν ὀφθαλμῶν αὐτοῦ.
25Μετὰ ὁσίου ὅσιος θέλεις εἶσθαι· μετὰ ἀνδρὸς τελείου τέλειος θέλεις εἶσθαι·
26μετὰ καθαροῦ, καθαρὸς θέλεις εἶσθαι· καὶ μετὰ διεστραμμένου διεστραμμένως θέλεις φερθῆ.
27Διότι σὺ θέλεις σώσει λαὸν τεθλιμμένον· ὀφθαλμοὺς δὲ ὑπερηφάνων θέλεις ταπεινώσει.
28Διότι σὺ θέλεις φωτίσει τὸν λύχνον μου· Κύριος ὁ Θεὸς μου θέλει φωτίσει τὸ σκότος μου.
29Διότι διὰ σοῦ θέλω διασπάσει στράτευμα, καὶ διὰ τοῦ Θεοῦ μου θέλω ὑπερπηδήσει τεῖχος.
30Τοῦ Θεοῦ, ἡ ὁδὸς αὐτοῦ εἶναι ἄμωμος· ὁ λόγος τοῦ Κυρίου εἶναι δεδοκιμασμένος· εἶναι ἀσπὶς πάντων τῶν ἐλπιζόντων ἐπ᾿ αὐτόν.
31Διότι τίς Θεὸς πλήν τοῦ Κυρίου; καὶ τίς φρούριον πλήν τοῦ Θεοῦ ἡμῶν;
32Ὁ Θεὸς εἶναι ὁ περιζωννύων με δύναμιν, καὶ καθιστῶν ἄμωμον τὴν ὁδὸν μου.
33Κάμνει τοὺς πόδας μου ὡς τῶν ἐλάφων καὶ μὲ στήνει ἐπὶ τοὺς ὑψηλοὺς τόπους μου.
34Διδάσκει τὰς χεῖράς μου εἰς πόλεμον, καὶ ἔκαμε τόξον χαλκοῦν τοὺς βραχίονάς μου.
35Καὶ ἔδωκας εἰς ἐμὲ τὴν ἀσπίδα τῆς σωτηρίας σου· καὶ ἡ δεξιὰ σου μὲ ὑπεστήριξε καὶ ἡ ἀγαθότης σου μὲ ἐμεγάλυνεν.
36Ἐπλάτυνας τὰ βήματά μου ὑποκάτω μου, καὶ οἱ πόδες μου δὲν ἐκλονίσθησαν.
37Κατεδίωξα τοὺς ἐχθροὺς μου καὶ ἔφθασα αὐτούς· καὶ δὲν ἐπέστρεψα ἑωσοῦ συνετέλεσα αὐτούς.
38Συνέτριψα αὐτοὺς καὶ δὲν ἠδυνήθησαν νὰ ἀνεγερθῶσιν· ἔπεσον ὑπὸ τοὺς πόδας μου.
39Καὶ περιέζωσάς με δύναμιν εἰς πόλεμον· συνέκαμψας ὑποκάτω μου τοὺς ἐπανισταμένους ἐπ᾿ ἐμέ.
40Καὶ ἔκαμες τοὺς ἐχθροὺς μου νὰ τρέψωσιν εἰς ἐμὲ τὰ νῶτα, καὶ ἐξωλόθρευσα τοὺς μισοῦντάς με.
41Ἐβόησαν, καὶ οὐδεὶς ὁ σώζων· πρὸς τὸν Κύριον, καὶ δὲν εἰσήκουσεν αὐτῶν.
42Καὶ κατελέπτυνα αὐτοὺς ὡς κόνιν κατὰ πρόσωπον ἀνέμου· ἀπετίναξα αὐτοὺς ὡς τὸν πηλὸν τῶν ὁδῶν.
43Ἠλευθέρωσάς με ἐκ τῶν ἀντιλογιῶν τοῦ λαοῦ· κατέστησάς με κεφαλήν ἐθνῶν· λαός, τὸν ὁποῖον δὲν ἐγνώρισα, ἐδούλευσεν εἰς ἐμέ.
44Μόλις ἤκουσαν, καὶ ὑπήκουσαν εἰς ἐμέ· ξένοι ὑπετάχθησαν εἰς ἐμέ.
45Ξένοι παρελύθησαν καὶ κατετρόμαξαν ἐκ τῶν ἀποκρύφων τόπων αὑτῶν.
46Ζῇ Κύριος, καὶ εὐλογημένον τὸ φρουριόν μου· καὶ ἄς ὑψωθῆ ὁ Θεὸς τῆς σωτηρίας μου·
47ὁ Θεὸς ὁ ἐκδικῶν με καὶ ὑποτάσσων λαοὺς ὑποκάτω μου·
48ὅστις μὲ ἐλευθερόνει ἐκ τῶν ἐχθρῶν μου. Ναί, μὲ ὑψόνεις ὑπεράνω τῶν ἐπανισταμένων ἐπ᾿ ἐμέ· ἠλευθέρωσάς με ἀπὸ ἀνδρὸς ἀδίκου.
49Διὰ τοῦτο θέλω σὲ ὑμνεῖ, Κύριε, μεταξὺ τῶν ἐθνῶν, καὶ εἰς τὸ ὄνομά σου θέλω ψάλλει.
50Αὐτὸς μεγαλύνει τὰς σωτηρίας τοῦ βασιλέως αὑτοῦ, καὶ κάμνει ἔλεος εἰς τὸν κεχρισμένον αὑτοῦ, εἰς τὸν Δαβὶδ καὶ εἰς τὸ σπέρμα αὐτοῦ ἕως αἰῶνος.
Ο Θεός έχει σώσει τον Δαβίδ από τον θάνατο στα χέρια των εχθρών του και του Σαούλ. Σε αυτό τον Ψαλμό, θυμάται πώς ήταν να βρίσκεται σε κίνδυνο και πώς ο Θεός τον έσωσε. Καθώς διαβάζεις ξανά τον Ψαλμό, πρόσεξε πώς μιλά για τη σωτηρία.
Ο Δαβίδ αγαπά τον Θεό που τον ελευθέρωσε (εδ. 1-2). Περιγράφει τον θάνατο από τον οποίο τον γλίτωσε ο Θεός (εδ. 3-5). Θυμάται ότι ήταν η δύναμη του Θεού που τον ελευθέρωσε (εδ. 6-15). Εξηγεί πώς είναι να σε σώζει ο Θεός (εδ. 16-19). Γνωρίζει πολύ καλά γιατί ακριβώς τον ελευθέρωσε ο Θεός (εδ. 30-45). Τελειώνει με μια δοξολογία προς τον Θεό που τον έσωσε (εδ. 49-50).
Η γλώσσα του Ψαλμού είναι παραστατική. Καθώς τον ερευνάς, μπορείς να διαλέξεις ένα κομμάτι και να σχεδιάσεις τις εικόνες που περιγράφονται σε αυτό (εδ. 6-16). Ή μπορείς να ξαναδιαβάσεις όλο τον Ψαλμό και να σημειώσεις ποιες εικόνες που σου έκαναν πιο πολλή εντύπωση. Όπως κι αν θες να επεξεργαστείς τον Ψαλμό, πες με δικά σου λόγια όλα αυτά που έμαθες σήμερα.
Ιερεμίας 38–39, Ιωάννης 14
Τα Βιβλικά Αναγνώσματα στο email σας:
Αν θέλετε να λαμβάνετε καθημερινά τα Βιβλικά Αναγνώσματα στο email σας, μπορείτε να εγγραφείτε συμπληρώνοντας τα στοιχεία σας στην παρακάτω φόρμα.
