Σκέψου την πιστότητα του Θεού στη ζωή σου και ευχαρίστησέ Τον.
Μαλαχίας 2:10-16
10Δὲν εἶναι εἷς ὁ πατήρ πάντων ἡμῶν; δὲν ἔπλασεν ἡμᾶς εἷς Θεός; διὰ τί δολιευόμεθα ἕκαστος κατὰ τοῦ ἀδελφοῦ αὑτοῦ, βεβηλοῦντες τὴν διαθήκην τῶν πατέρων ἡμῶν;
11Ὁ Ἰούδας ἐφέρθη δολίως καὶ ἐπράχθη βδέλυγμα ἐν Ἰσραήλ καὶ ἐν Ἱερουσαλήμ· διότι ἐβεβήλωσεν ὁ Ἰούδας τὸ ἅγιον τοῦ Κυρίου, τὸ ὁποῖον ἠγάπησε, καὶ ἐνυμφεύθη θυγατέρα θεοῦ ἀλλοτρίου.12Ὁ Κύριος θέλει ἐξολοθρεύσει ἐκ τῶν σκηνωμάτων τοῦ Ἰακὼβ τὸν ἄνθρωπον τὸν πράττοντα τοῦτο, τὸν σκοπὸν καὶ τὸν ἀποκρινόμενον καὶ τὸν προσφέροντα προσφορὰν εἰς τὸν Κύριον τῶν δυνάμεων.
13Ἐκάμετε ἔτι καὶ τοῦτο· ἐκαλύπτετε τὸ θυσιαστήριον τοῦ Κυρίου μὲ δάκρυα, μὲ κλαυθμὸν καὶ μὲ στεναγμούς· ὅθεν δὲν ἀποβλέπει πλέον εἰς τὴν προσφορὰν καὶ δὲν δέχεται αὐτήν μὲ εὐαρέστησιν ἐκ τῆς χειρὸς σας.14Καὶ λέγετε, Διὰ τί; Διότι ὁ Κύριος ἐστάθη μάρτυς μεταξὺ σοῦ καὶ τῆς γυναικὸς τῆς νεότητός σου, πρὸς τὴν ὁποίαν σὺ ἐφέρθης δολίως· ἐνῷ αὐτή εἶναι ἡ σύζυγός σου καὶ ἡ γυνή τῆς συνθήκης σου.15Καὶ δὲν ἔκαμεν ὁ Θεὸς ἕνα; καὶ ὅμως αὐτὸς εἶχεν ὑπεροχήν πνεύματος. Καὶ διὰ τί τὸν ἕνα; διὰ νὰ ζητήσῃ σπέρμα θεῖον. Διὰ τοῦτο προσέχετε εἰς τὸ πνεῦμά σας, καὶ ἄς μή φέρηται μηδεὶς ἀπίστως πρὸς τὴν γυναῖκα τῆς νεότητος αὑτοῦ.16Διότι ὁ Κύριος, ὁ Θεὸς τοῦ Ἰσραήλ, λέγει ὅτι μισεῖ τὸν ἀποβάλλοντα αὐτήν καὶ τὸν καλύπτοντα τὴν βίαν μὲ τὸ ἔνδυμα αὑτοῦ, λέγει ὁ Κύριος τῶν δυνάμεων· διὰ τοῦτο προσέχετε εἰς τὸ πνεῦμά σας καὶ μή φέρεσθε δολίως.
Για να μιλήσει για τη σχέση Του μαζί μας, ο Θεός χρησιμοποιεί την εικόνα της δεσμευτικής συμφωνίας ενός γάμου (εδ. 14). Πολλές γενιές ανθρώπων έμειναν πιστές σε Αυτόν, αλλά είναι ξεκάθαρο ότι η κοινότητα του Ιούδα (εδ. 11) υπήρξε άπιστη. Βεβηλώνουν την αγιότητα του Θεού, παραβαίνουν τη διδασκαλία Του και καταστρέφουν τη σχέση τους μαζί Του, τόσο μέσω των επιγαμιών, όσο και μέσω της απιστίας εντός του γάμου (εδ. 10, 11, 14-16). Όπως λέει ο Κ.Σ. Λούις: «Πράγματι, ο πιο ασφαλής δρόμος προς την κόλαση είναι η ελαφριά κατηφόρα –ήρεμη πλαγιά, μαλακή για τα πόδια, χωρίς απότομες στροφές, χωρίς προειδοποιητικά σήματα, χωρίς πινακίδες».
Λίγο λίγο, η πρώτη αγάπη μπορεί να ξεθωριάσει. Αυτό είναι ξεκάθαρο για τον Θεό, αλλά όχι για τον άνθρωπο που απομακρύνεται (εδ. 13-14). Κλαις γιατί ο Θεός δεν φαίνεται να σου δείχνει πια εύνοια, αλλά δικό σου είναι το φταίξιμο. «Πρόσεξε», λέει ο Θεός. Όπως η απιστία του ανθρώπου πληγώνει και επηρεάζει άλλους, έτσι και η απιστία προς τον Θεό Τον θλίβει και έχει συνέπειες για τους άλλους (εδ. 15).
Ακόμη, η απιστία μας προς τον Θεό και τους άλλους είναι παράλογη. Όλοι είμαστε παιδιά ενός Πατέρα, όλοι είμαστε πλασμένοι από έναν Θεό (εδ. 10, 15) που επιθυμεί να συνεχίσει να μας φροντίζει (εδ. 15-16) και είναι πιστός.
Ωσηέ 7–8, Ψαλμοί 137–138
Τα Βιβλικά Αναγνώσματα στο email σας:
Αν θέλετε να λαμβάνετε καθημερινά τα Βιβλικά Αναγνώσματα στο email σας, μπορείτε να εγγραφείτε συμπληρώνοντας τα στοιχεία σας στην παρακάτω φόρμα.
