Ίσως χιονίζει σήμερα στο μέρος που βρίσκεσαι. Αλλιώς, φαντάσου το χιόνι να πέφτει ήσυχα και να καλύπτει τα πάντα.
Ψαλμός 32
1[Ψαλμὸς τοῦ Δαβίδ. Μασχίλ.] Μακάριος ἐκεῖνος, τοῦ ὁποίου συνεχωρήθη ἡ παράβασις, τοῦ ὁποίου ἐσκεπάσθη ἡ ἁμαρτία.
2Μακάριος ὁ ἄνθρωπος, εἰς τὸν ὁποῖον ὁ Κύριος δὲν λογαριάζει ἀνομίαν καὶ εἰς τοῦ ὁποίου τὸ πνεῦμα δὲν ὑπάρχει δόλος.
3Ὅτε ἀπεσιώπησα, ἐπαλαιώθησαν τὰ ὀστᾶ μου ἐκ τοῦ ὀλολυγμοῦ μου ὅλην τὴν ἡμέραν.
4Ἐπειδή ἡμέραν καὶ νύκτα ἐβαρύνθη ἡ χεὶρ σου ἐπ᾿ ἐμέ· ἡ ὑγρότης μου μετεβλήθη εἰς θερινήν ξηρασίαν.
Διάψαλμα.
5τὴν ἁμαρτίαν μου ἐφανέρωσα πρὸς σέ, καὶ τὴν ἀνομίαν μου δὲν ἔκρυψα· εἶπα, Εἰς τὸν Κύριον θέλω ἐξομολογηθῆ τὰς παραβάσεις μου· καὶ σὺ συνεχώρησας τὴν ἀνομίαν τῆς ἁμαρτίας μου.
Διάψαλμα.
6Διὰ τοῦτο πᾶς ὅσιος θέλει προσεύχεσθαι πρὸς σὲ ἐν καιρῷ προσήκοντι· βεβαίως ἐν κατακλυσμῷ πολλῶν ὑδάτων ταῦτα δὲν θέλουσιν ἐγγίζει εἰς αὐτόν.
7Σὺ εἶσαι ἡ σκέπη μου· θέλεις μὲ φυλάττει ἀπό θλίψεως· ἀγαλλίασιν λυτρώσεως θέλεις μὲ περικυκλόνει.
Διάψαλμα.
8Ἐγὼ θέλω σὲ συνετίσει καὶ θέλω σὲ διδάξει τὴν ὁδόν, εἰς τὴν ὁποίαν πρέπει νὰ περιπατῇς· θέλω σὲ συμβουλεύει· ἐπὶ σὲ θέλει εἶσθαι ὁ ὀφθαλμὸς μου.
9Μή γίνεσθε ὡς ἵππος, ὡς ἡμίονος, εἰς τὰ ὁποῖα δὲν ὑπάρχει σύνεσις· τῶν ὁποίων τὸ στόμα πρέπει νὰ κρατῆται ἐν κημῷ καὶ χαλινῷ, ἄλλως δὲν ἤθελον πλησιάζει εἰς σέ.
10Πολλαὶ αἱ μάστιγες τοῦ ἀσεβοῦς· τὸν δὲ ἐλπίζοντα ἐπὶ Κύριον ἔλεος θέλει περικυκλώσει.
11Εὐφραίνεσθε εἰς τὸν Κύριον καὶ ἀγάλλεσθε, δίκαιοι· καὶ ἀλαλάξατε, πάντες οἱ εὐθεῖς τὴν καρδίαν.
Σας αρέσουν τα λογοπαίγνια; Ο Δαβίδ φαίνεται να είχε διάθεση για λογοπαίγνια όταν έγραψε αυτό τον Ψαλμό: στο εβραϊκό κείμενο, χρησιμοποιεί τη λέξη «σκεπάζω» στο εδάφιο 1, όπως το χιόνι σκεπάζει το έδαφος. Αργότερα, στο εδάφιο 5 χρησιμοποιεί την ίδια λέξη, αλλά με την έννοια της απόκρυψης, όπως οι πολιτικοί «σκεπάζουν» ένα σκάνδαλο.
Όποια κι αν ήταν η αμαρτία του – κατά παράδοση θεωρείται ότι μιλά εδώ για τη μοιχεία του με τη Βηθσαβεέ, αλλά όχι απαραίτητα. Στην αρχή προσπάθησε να την κρύψει (εδ. 3) και ισχυρίστηκε ότι δεν αμάρτησε (Α΄ Ιωάννη 1:8). Αυτό δεν πήγε καλά. Τι σημαίνει «εβαρύνθη η χειρ» του Θεού πάνω στον Δαβίδ (εδ. 4). Το αναγνωρίζεις στη δική σου ζωή;
Τελικά, ο Δαβίδ ομολόγησε τι είχε κάνει. Σταμάτησε να καλύπτει τον εαυτό του (εδ. 5) και άφησε τον Θεό να τον καλύψει ο ίδιος (εδ. 1). Σύγκρινε τα εδάφια 4 και 11. Πόσο μεγάλη διαφορά ήταν για τον Δαβίδ να ομολογήσει με ειλικρίνεια την αμαρτία του! Είσαι αρκετά γενναίος να μάθεις αυτό το μάθημα (εδ. 8);
Έξοδος 21–22, Ψαλμός 17
Τα Βιβλικά Αναγνώσματα στο email σας:
Αν θέλετε να λαμβάνετε καθημερινά τα Βιβλικά Αναγνώσματα στο email σας, μπορείτε να εγγραφείτε συμπληρώνοντας τα στοιχεία σας στην παρακάτω φόρμα.
