«Με βομβαρδίζουν εικόνες, μηνύματα, σχόλια. Θυμάμαι τα αιώνια και αληθινά λόγια Σου, δώσ’ μου ζωή και ελπίδα, Κύριε».
Ψαλμός 12
1[Εἰς τὸν πρῶτον μουσικόν, ἐπὶ Σεμινίθ. Ψαλμὸς τοῦ Δαβίδ.] Σῶσον, Κύριε· διότι ἐξέλιπεν ὅσιος, διότι ἐχάθησαν οἱ φιλαλήθεις μεταξὺ τῶν υἱῶν τῶν ἀνθρώπων.
2Ἕκαστος λαλεῖ ματαιότητα πρὸς τὸν πλησίον αὑτοῦ· μὲ χείλη δόλια λαλοῦσιν ἀπὸ διπλῆς καρδίας.
3Ἄς ἐξολοθρεύσῃ ὁ Κύριος πάντα τὰ χείλη τὰ δόλια, τὴν γλῶσσαν τὴν μεγαλορρήμονα.
4Διότι εἶπον, Θέλομεν ὑπερισχύσει διὰ τῆς γλώσσης ἡμῶν· τὰ χείλη ἡμῶν εἶναι ἡμέτερα· τίς θέλει εἶσθαι κύριος ἐφ᾿ ἡμᾶς;
5Διὰ τὴν ταλαιπωρίαν τῶν πτωχῶν, διὰ τὸν στεναγμὸν τῶν πενήτων, τώρα θέλω ἐγερθῆ, λέγει ὁ Κύριος· θέλω θέσει ἐν ἀσφαλείᾳ ἐκεῖνον, κατὰ τοῦ ὁποίου φυσᾷ ὁ ἀσεβής.
6Τὰ λόγια τοῦ Κυρίου εἶναι λόγια καθαρά· ἀργύριον δεδοκιμασμένον ἐν πηλίνῳ χωνευτηρίῳ, κεκαθαρισμένον ἑπταπλασίως.
7Σύ, Κύριε, θέλεις φυλάξει αὐτούς· θέλεις διατηρήσει αὐτοὺς ἀπὸ τῆς γενεᾶς ταύτης εἰς τὸν αἰῶνα.
8Οἱ ἀσεβεῖς περιπατοῦσι κύκλῳ, ὅταν οἱ ἀχρεῖοι ὑψωθῶσι μεταξὺ τῶν υἱῶν τῶν ἀνθρώπων.
Ο ψαλμωδός αρθρώνει ένα μήνυμα εκ μέρους των άλλων. Και εκφράζει την απογοήτευσή του για τις συνήθειες της εποχής του, που δεν απευθύνεται σε άλλα έθνη ή σε εισβολείς, αλλά στους δικούς του ανθρώπους, στον δικό του λαό.
Το παράπονό του δεν προέρχεται από νοσταλγία του παρελθόντος, αλλά στρέφεται ενάντια σε αξίες και συμπεριφορές που είναι διαβρωτικές. Το ψέμα είναι πολύ διαδεδομένο, το συνοδεύουν η κολακεία και η εξαπάτηση (εδ. 2-3). Οι φτωχοί υποφέρουν περισσότερο εξαιτίας αυτής της στάσης υπεροχής (εδ. 4) και ο Θεός υπόσχεται να τους βοηθήσει (εδ. 5).
Είναι αδύνατο να κατανοήσουμε τις πολιτισμικές συνθήκες για τις οποίες μιλά ο Δαβίδ, αλλά αυτά τα λόγια μπορούν εξίσου να απευθυνθούν και στον δικό μας πολιτισμό. Τα εριστικά ή δηλητηριώδη λόγια δεν είναι ξένα για μας. Μπορούμε να αισθανθούμε την ανακούφιση του ψαλμωδού όταν σκέφτεται τα λόγια του Θεού: είναι αγνά, καθαρά και αξίζουν την προσοχή μας.
Τον 18ο αιώνα, ο μεγάλος υποστηρικτής της κατάργησης της δουλείας Γουίλιαμ Γουίλμπερφορς ήταν μέλος ενός κινήματος που ζητούσε να αλλάξει η συμπεριφορά μας. Ζητούσε πιο ανθρώπινες αξίες και αλληλοσεβασμό στη δημόσια ζωή. Μήπως αυτό χρειαζόμαστε και τώρα;
Ησαΐας 17–20, Τίτο 1
Τα Βιβλικά Αναγνώσματα στο email σας:
Αν θέλετε να λαμβάνετε καθημερινά τα Βιβλικά Αναγνώσματα στο email σας, μπορείτε να εγγραφείτε συμπληρώνοντας τα στοιχεία σας στην παρακάτω φόρμα.
