Ποιες ευθύνες, καλές ή υπερβολικές, έχεις στη ζωή; Πώς νιώθεις προσπαθώντας να κάνεις όσα σου έχουν ανατεθεί;
Α' Κορινθίους 3:18–4:5
18Μηδεὶς ἄς μή ἐξαπατᾷ ἑαυτόν ἐὰν τις μεταξὺ σας νομίζῃ ὅτι εἶναι σοφὸς ἐν τῷ κόσμῳ τούτῳ, ἄς γείνῃ μωρὸς διὰ νὰ γείνῃ σοφός. 19Διότι ἡ σοφία τοῦ κόσμου τούτου εἶναι μωρία παρὰ τῷ Θεῷ. Ἐπειδή εἶναι γεγραμμένον Ὅστις συλλαμβάνει τοὺς σοφοὺς ἐν τῇ πανουργίᾳ αὐτῶν20καὶ πάλιν Ὁ Κύριος γινώσκει τοὺς διαλογισμοὺς τῶν σοφῶν, ὅτι εἶναι μάταιοι. 21Ὥστε μηδεὶς ἄς μή καυχᾶται εἰς ἀνθρώπους διότι τὰ πάντα εἶναι ὑμῶν, 22εἴτε Παῦλος εἴτε Ἀπολλὼς εἴτε Κηφᾶς εἴτε κόσμος εἴτε ζωή εἴτε θάνατος εἴτε παρόντα εἴτε μέλλοντα, τὰ πάντα εἶναι ὑμῶν,23σεῖς δὲ τοῦ Χριστοῦ, ὁ δὲ Χριστὸς τοῦ Θεοῦ.
1Οὕτως ἄς μᾶς θεωρῇ πᾶς ἄνθρωπος ὡς ὑπηρέτας τοῦ Χριστοῦ καὶ οἰκονόμους τῶν μυστηρίων τοῦ Θεοῦ. 2Τὸ δὲ ἐπίλοιπον ζητεῖται μεταξὺ τῶν οἰκονόμων, νὰ εὑρεθῇ ἕκαστος πιστός. 3Εἰς ἐμὲ δὲ ἐλάχιστον εἶναι νὰ ἀνακριθῶ ὑφ᾿ ὑμῶν ἤ ὑπὸ ἀνθρωπίνης κρίσεως ἀλλ᾿ οὐδὲ ἀνακρίνω ἐμαυτόν.4Διότι ἡ συνείδησίς μου δὲν μὲ ἐλέγχει εἰς οὐδέν πλήν μὲ τοῦτο δὲν εἶμαι δεδικαιωμένος ἀλλ᾿ ὁ ἀνακρίνων με εἶναι ὁ Κύριος. 5Ὥστε μή κρίνετε μηδὲν πρὸ καιροῦ, ἕως ἄν ἔλθῃ ὁ Κύριος, ὅστις καὶ θέλει φέρει εἰς τὸ φῶς τὰ κρυπτὰ τοῦ σκότους καὶ θέλει φανερώσει τὰς βουλὰς τῶν καρδιῶν, καὶ τότε ὁ ἔπαινος θέλει γείνει εἰς ἕκαστον ἀπὸ τοῦ Θεοῦ.
Στον Ματθαίο 25:14-30 ο Ιησούς μίλησε για έναν εργοδότη που εμπιστεύτηκε τα λεφτά του στους υπηρέτες του. Κατά κάποιο τρόπο, οι Κορίνθιοι ήταν κάτι σαν τον πρώτο υπηρέτη, στον οποίο δόθηκαν τα περισσότερα χρήματα: τους είχε δοθεί κάθε χάρισμα και είχαν ευλογηθεί με κάθε τρόπο (Α΄ Κορινθίους 1:5, 7). Αλλά, από την άλλη, δεν έμοιαζαν στον πρώτο υπηρέτη, ο οποίος είχε χρησιμοποιήσει τα λεφτά που του είχε εμπιστευθεί το αφεντικό του για να κάνει το αφεντικό του ακόμα πιο πλούσιο. Οι Κορίνθιοι χρησιμοποιούσαν τα δώρα τους για να βελτιώσουν τη δική τους εικόνα.
Ο Παύλος τούς λέει «προσέχετε, ο Θεός ξέρει τα κίνητρά σας και θα τα αποκαλύψει. Ακολουθήστε το δικό μου παράδειγμα». Ο Παύλος, ο Κηφάς, και ο Απολλώς ήταν υπηρέτες του Θεού και εργάζονταν για να δώσουν σε Αυτόν δόξα, όχι για να δοξαστούν οι ίδιοι. Επιπλέον, ο Παύλος εξηγεί ότι δεν είναι η θέση της εκκλησίας της Κορίνθου να κρίνει τους αποστόλους. Αυτοί εργάζονταν για τον Θεό και ήταν στο χέρι του Θεού, όχι των πιστών, να τους κρίνει (εδ. 4).
Παροιμίες 15–16, Α΄ Θεσσαλονικείς 1
Τα Βιβλικά Αναγνώσματα στο email σας:
Αν θέλετε να λαμβάνετε καθημερινά τα Βιβλικά Αναγνώσματα στο email σας, μπορείτε να εγγραφείτε συμπληρώνοντας τα στοιχεία σας στην παρακάτω φόρμα.
