Εισαγωγή:
Καταδικάστηκες ποτέ για αλλαγές που έκανες στη ζωή σου επειδή σου το ζήτησε ο Θεός; Ο Θεός συχνά μας σκουντάει ευγενικά και μας βοηθάει να θυμηθούμε να αντικατοπτρίζουμε την καρδιά και τον χαρακτήρα Του, όταν ίσως ξεχνάμε και ασχολούμαστε μόνο με τον εαυτό μας. Μερικές φορές, ωστόσο, χρειαζόμαστε να μας καλέσει σε αφύπνιση. Ο Θεός μιλάει με τον σεισμό παρά με τον απαλό ψίθυρο. Στον Μαλαχία, βλέπουμε τον Θεό να εκθέτει την ανυπακοή του Ισραήλ και την αδιαφορία του για τις υποσχέσεις της διαθήκης του Θεού. Ο Θεός καταδικάζει τον τρόπο ζωής τους και την αυτοδικαίωσή τους και δεν συμβιβάζεται.
Ολοκληρώνοντας την Παλαιά Διαθήκη, ο Μαλαχίας, που σημαίνει «ο αγγελιοφόρος μου», απευθύνεται στην Ιερουσαλήμ μετά την εξορία, γύρω στο 450 π.Χ., μετά την ανοικοδόμηση του ναού. Ο λαός Ισραήλ έχει απογοητευτεί και είναι κυνικός και αδιάφορος για τη δικαιοσύνη του Θεού. Παρόλο που ο Μαλαχίας νουθετεί τον λαό του Θεού με σκληρές αλήθειες, προσβλέπει επίσης στο απόλυτο σχέδιο διάσωσης του Θεού. Η προφητεία του θα πραγματοποιηθεί πάνω από 400 χρόνια αργότερα: «Εγώ αποστέλλω τον άγγελόν μου και θέλει κατασκευάσει την οδόν έμπροσθέν μου» (3:1).
Μας ραγίζουν την καρδιά τα λόγια: «Κατεβαρύνατε τον Κύριο με τους λόγους σας» (2:17). Μήπως βλέποντας τον κόσμο μας και την εκκλησία αναρωτιέσαι αν ο Θεός είναι κουρασμένος και με μας, με τη λατρεία που κάνουμε με μισή καρδιά και με τη δική μας ερμηνεία της δικαιοσύνης Του; Καθώς μελετάμε τον Μαλαχία αυτή την εβδομάδα, ας ζητήσουμε από τον Θεό να μας δείξει πώς να ανταποκριθούμε ολόψυχα σε αυτό το μήνυμα.
Απόλαυσε αυτή την εκπληκτική αλήθεια: «Ναι, σε ηγάπησα αγάπησιν αιώνιον» (Ιερεμίας 31:3).
Μαλαχίας 1:1-14
1Τὸ φορτίον τοῦ λόγου τοῦ Κυρίου διὰ χειρὸς Μαλαχίου πρὸς Ἰσραήλ.
2Ἐγὼ σᾶς ἠγάπησα, λέγει Κύριος· καὶ σεῖς εἴπετε, Εἰς τί μᾶς ἠγάπησας; δὲν ἦτο ὁ Ἠσαῦ ἀδελφὸς τοῦ Ἰακώβ; λέγει Κύριος· πλήν ἠγάπησα τὸν Ἰακώβ,3τὸν δὲ Ἠσαῦ ἐμίσησα καὶ κατέστησα τὰ ὄρη αὐτοῦ ἐρήμωσιν καὶ τὴν κληρονομίαν αὐτοῦ κατοικίας ἐρήμου.4Καὶ ἐὰν ὁ Ἐδὼμ εἴπῃ, Ἡμεῖς ἐταλαιπωρήθημεν, πλήν θέλομεν οἰκοδομήσει ἐκ νέου τοὺς ἠρημωμένους τόπους, οὕτω λέγει ὁ Κύριος τῶν δυνάμεων· Αὐτοὶ θέλουσιν οἰκοδομήσει ἀλλ᾿ ἐγὼ θέλω καταστρέψει· καὶ θέλουσιν ὀνομασθῆ, Ὅριον ἀνομίας, καί, Ὁ λαὸς κατὰ τοῦ ὁποίου ὁ Κύριος ἠγανάκτησε διαπαντός.5Καὶ οἱ ὀφθαλμοὶ σας θέλουσιν ἰδεῖ καὶ σεῖς θέλετε εἰπεῖ, Ἐμεγαλύνθη ὁ Κύριος ἀπὸ τοῦ ὁρίου τοῦ Ἰσραήλ.
6Ὁ υἱὸς τιμᾷ τὸν πατέρα καὶ ὁ δοῦλος τὸν κύριον αὑτοῦ· ἄν λοιπὸν ἐγὼ ἦμαι πατήρ, ποῦ εἶναι ἡ τιμή μου; καὶ ἄν κύριος ἐγώ, ποῦ ὁ φόβος μου; λέγει ὁ Κύριος τῶν δυνάμεων πρὸς ἐσᾶς, ἱερεῖς, οἵτινες καταφρονεῖτε τὸ ὄνομά μου, καὶ λέγετε, Εἰς τί κατεφρονήσαμεν τὸ ὄνομά σου;7Προσεφέρετε ἄρτον μεμιασμένον ἐπὶ τοῦ θυσιαστηρίου μου καὶ εἴπετε, Εἰς τί σὲ ἐμιάναμεν; Εἰς τὸ ὅτι λέγετε, Ἡ τράπεζα τοῦ Κυρίου εἶναι ἀξιοκαταφρόνητος.8Καὶ ἄν προσφέρητε τυφλὸν εἰς θυσίαν, δὲν εἶναι κακόν; καὶ ἄν προσφέρητε χωλὸν ἤ ἄρρωστον, δὲν εἶναι κακὸν; πρόσφερε τώρα τοῦτο εἰς τὸν ἀρχηγὸν σου· θέλει ἆρά γε εὐαρεστηθῆ εἰς σὲ ἤ ὑποδεχθῆ τὸ πρόσωπόν σου; λέγει ὁ Κύριος τῶν δυνάμεων.9Καὶ τώρα λοιπὸν δεήθητε τοῦ Θεοῦ διὰ νὰ ἐλεήσῃ ἡμᾶς· ἐξ αἰτίας σας ἔγεινε τοῦτο· θέλει ἆρά γε ὑποδεχθῆ τὰ πρόσωπά σας; λέγει ὁ Κύριος τῶν δυνάμεων.10Τίς εἶναι καὶ μεταξὺ σας, ὅστις ἤθελε κλείσει τὰς θύρας, διὰ νὰ μή ἀνάπτητε πῦρ ἐπὶ τὸ θυσιαστήριόν μου ματαίως; δὲν ἔχω εὐχαρίστησιν εἰς ἐσᾶς, λέγει ὁ Κύριος των δυνάμεων, καὶ δὲν θέλω δεχθῆ προσφορὰν ἐκ τῆς χειρὸς σας.
11Διότι ἀπὸ ἀνατολῶν ἡλίου ἕως δυσμῶν αὐτοῦ τὸ ὄνομά μου θέλει εἶσθαι μέγα μεταξὺ τῶν ἐθνῶν, καὶ ἐν παντὶ τόπῳ θέλει προσφέρεσθαι θυμίαμα εἰς τὸ ὄνομά μου καὶ θυσία καθαρά· διότι μέγα θέλει εἶσθαι τὸ ὄνομά μου μεταξὺ τῶν ἐθνῶν, λέγει ὁ Κύριος τῶν δυνάμεων.12Σεῖς ὅμως ἐβεβηλώσατε αὐτό, λέγοντες, Ἡ τράπεζα τοῦ Κυρίου εἶναι μεμιασμένη, καὶ τὰ ἐπιτιθέμενα ἐπ᾿ αὐτήν, τὸ φαγητὸν αὐτῆς, ἀξιοκαταφρόνητον.13Σεῖς εἴπετε ἔτι, Ἰδού, ὁποία ἐνόχλησις· καὶ κατεφρονήσατε αὐτήν, λέγει ὁ Κύριος τῶν δυνάμεων· καὶ ἐφέρατε τὸ ἡρπαγμένον καὶ τὸ χωλὸν καὶ τὸ ἄρρωστον, ναί, τοιαύτην προσφορὰν ἐφέρατε· ἤθελον δεχθῆ αὐτήν ἐκ τῆς χειρὸς σας; λέγει Κύριος.
14Ὅθεν ἐπικατάρατος ὁ ἀπατεών, ὅστις ἔχει ἐν τῷ ποιμνίῳ αὑτοῦ ἄρσεν καὶ κάμνει εὐχήν καὶ θυσιάζει εἰς τὸν Κύριον πρᾶγμα διεφθαρμένον· διότι ἐγὼ εἶμαι βασιλεὺς μέγας, λέγει ὁ Κύριος τῶν δυνάμεων, καὶ τὸ ὄνομά μου εἶναι τρομερὸν ἐν τοῖς ἔθνεσι.
Ο Θεός αγαπά τον λαό Του. Παρά τα ελαττώματά τους, η διαθήκη της αγάπης του Θεού είναι άνευ όρων. Αυτό το υπενθυμίζει στους Ισραηλίτες η ιστορία τους (εδ. 2-3). Όμως ο λαός ξεχνάει. Αποθαρρημένοι και απογοητευμένοι, οι Ισραηλίτες αμφιβάλλουν για την αγάπη του Θεού και αυτό φαίνεται στη λατρεία τους.
Είναι ξεκάθαρο από την ερώτηση του ιερέα στα εδάφια 6-7 ότι έχουν γίνει απαθείς και τυπολάτρες σχετικά με τις προσφορές τους. Ούτε που το καταλαβαίνουν ότι η λατρεία τους δεν γίνεται δεκτή από τον Θεό. Τρεις φορές μάς υπενθυμίζει ότι το όνομα του Θεού είναι μεγάλο και τρομερό (εδ. 11, 14). Όμως οι Ισραηλίτες δεν νιώθουν πια δέος και θαυμασμό για τον Θεό. Οι κακής ποιότητας προσφορές τους αντανακλούν την αδιαφορία και την έλλειψη ευλάβειας. Στην καταναλωτική κοινωνία μας, ξεχνάμε εύκολα ότι η λατρεία είναι ό,τι δίνουμε στον Θεό, όχι τι κερδίζουμε εμείς.
Παρόλο που η θυσία του Ιησού σημαίνει ότι η λατρεία μας δεν ορίζεται πια από προσφορές ζώων, ο Θεός και πάλι εξετάζει τα κίνητρα της καρδιάς μας. Όπως είπε ο Ιησούς στη γυναίκα στο πηγάδι, «οι αληθινοί προσκυνηταί θέλουσι προσκυνήσει τον Πατέρα εν πνεύματι και αληθεία» (Ιωάννης 4:23). Κι εμείς καλούμαστε να λατρεύουμε με το μυαλό και την καρδιά φέρνοντας ό,τι καλύτερο έχουμε, όσο μικρή κι αν είναι η προσφορά μας. Πώς θα ανταποκριθούμε σήμερα στην αγάπη Του;
Ωσηέ 1–2, Ιούδας
Τα Βιβλικά Αναγνώσματα στο email σας:
Αν θέλετε να λαμβάνετε καθημερινά τα Βιβλικά Αναγνώσματα στο email σας, μπορείτε να εγγραφείτε συμπληρώνοντας τα στοιχεία σας στην παρακάτω φόρμα.
