Πώς θα ένιωθες αν κάποιοι ισχυροί σχεδίαζαν τον θάνατό σου; Θα διέφερε η απάντησή σου από αυτήν του Ιησού;
Ματθαίος 16:21-28
21Ἀπὸ τότε ἤρχισεν ὁ Ἰησοῦς νὰ δεικνύῃ εἰς τοὺς μαθητὰς αὑτοῦ ὅτι πρέπει νὰ ὑπάγῃ εἰς Ἱεροσόλυμα καὶ νὰ πάθῃ πολλὰ ἀπὸ τῶν πρεσβυτέρων καὶ ἀρχιερέων καὶ γραμματέων, καὶ νὰ θανατωθῇ, καὶ τὴν τρίτην ἡμέραν νὰ ἀναστηθῇ.22Καὶ παραλαβὼν αὐτὸν ὁ Πέτρος κατ᾿ ἰδίαν ἤρχισε νὰ ἐπιτιμᾷ αὐτόν, λέγων· Γενοῦ ἵλεως εἰς σεαυτόν, Κύριε· δὲν θέλει γείνει τοῦτο εἰς σέ.23Ἐκεῖνος δὲ στραφεὶς εἶπε πρὸς τὸν Πέτρον· Ὕπαγε ὀπίσω μου, Σατανᾶ· σκάνδαλόν μου εἶσαι· διότι δὲν φρονεῖς τὰ τοῦ Θεοῦ, ἀλλὰ τὰ τῶν ἀνθρώπων.
24Τότε ὁ Ἰησοῦς εἶπε πρὸς τοὺς μαθητὰς αὑτοῦ· Ἐὰν τις θέλῃ νὰ ἔλθῃ ὀπίσω μου, ἄς ἀπαρνηθῇ ἑαυτὸν καὶ ἄς σηκώσῃ τὸν σταυρὸν αὑτοῦ καὶ ἄς μὲ ἀκολουθῇ.25Διότι ὅστις θέλει νὰ σώσῃ τὴν ζωήν αὑτοῦ, θέλει ἀπολέσει αὐτήν· καὶ ὅστις ἀπολέσῃ τὴν ζωήν αὑτοῦ ἕνεκεν ἐμοῦ, θέλει εὑρεῖ αὐτήν.26Ἐπειδή τί φελεῖται ἄνθρωπος ἐὰν τὸν κόσμον ὅλον κερδήσῃ, τὴν δὲ ψυχήν αὑτοῦ ζημιωθῇ; ἤ τί θέλει δώσει ἄνθρωπος εἰς ἀνταλλαγήν τῆς ψυχῆς αὑτοῦ;27Διότι μέλλει ὁ Υἱὸς τοῦ ἀνθρώπου νὰ ἔλθῃ ἐν τῇ δόξῃ τοῦ Πατρὸς αὑτοῦ μετὰ τῶν ἀγγέλων αὑτοῦ, καὶ τότε θέλει ἀποδώσει εἰς ἕκαστον κατὰ τὴν πρᾶξιν αὐτοῦ.
28Ἀληθῶς σᾶς λέγω, εἶναί τινες τῶν ἐδὼ ἱσταμένων, οἵτινες δὲν θέλουσι γευθῆ θάνατον, ἑωσοῦ ἴδωσι τὸν Υἱὸν τοῦ ἀνθρώπου ἐρχόμενον ἐν τῇ βασιλείᾳ αὐτοῦ.
Η ιστορία της ζωής του Ιησού είναι θαυμάσια, όμως ο βασικός σκοπός Του εδώ στη γη ήταν ο θάνατός Του. Κάθε περιστατικό στα Ευαγγέλια έχει σκοπό να μας κατευθύνει σε αυτό, ακόμα και όταν οι μάγοι έφεραν σμύρνα (2:11), που χρησιμοποιούνταν για να αλείψουν έναν νεκρό (αλλά και ως σύμβολο χαράς, βλ. Άσμα Ασμάτων 3:6, 5:5). Παρατήρησε ότι τα εδάφια 21-23 μιλάνε για κάτι αναπόφευκτο: Ο Ιησούς πρέπει να πάει στην Ιερουσαλήμ, πρέπει να πεθάνει (εδ. 21).
Εκείνη τη στιγμή οι μαθητές δεν καταλάβαιναν ακριβώς τι σήμαινε αυτό που είπε ο Κύριος ότι θα αναστηθεί. Αυτό που πρόσεξε ο Πέτρος ήταν ο θάνατός Του (εδ. 22). Σαν κι εμάς, κι αυτός κάποιες μέρες φαινόταν να είναι κοντά στον Θεό και κάποιες άλλες μακριά Του. Όμως αυτό δεν δικαιολογεί την προσπάθειά του να υποβαθμίσει τον σκοπό του Χριστού. Ίσως ανακουφιζόμαστε γιατί ο Πέτρος εισέπραξε την απότομη επίπληξη (εδ. 23) κι όχι εμείς. Όμως η διδασκαλία του Ιησού σε αυτό το σημείο δεν απευθύνεται μόνο στους δώδεκα, αλλά σε όλους μας, μιλάει για τη δική μας ζωή και θάνατο, όχι τη δική Του. Αν θέλουμε να είμαστε ακόλουθοι του Ιησού, καλούμαστε να θυσιάσουμε τη ζωή μας (εδ. 25). Αν επιλέξουμε να μην πιστέψουμε σε Αυτόν, τότε χάνουμε την ψυχή μας (εδ. 26).
Ιεζεκιήλ 44–45, Ψαλμοί 129–131
Τα Βιβλικά Αναγνώσματα στο email σας:
Αν θέλετε να λαμβάνετε καθημερινά τα Βιβλικά Αναγνώσματα στο email σας, μπορείτε να εγγραφείτε συμπληρώνοντας τα στοιχεία σας στην παρακάτω φόρμα.
