Ευχαρίστησε τον Θεό για αυτούς που σου μετέφεραν τον λόγο του ευαγγελίου. Διέκρινες καλύτερα το ευαγγέλιο στα λόγια ή στις πράξεις τους;
Ρωμαίους 15:14-22
14Εἶμαι δέ, ἀδελφοὶ μου, καὶ αὐτὸς ἐγὼ πεπεισμένος διὰ σᾶς, ὅτι καὶ σεῖς εἶσθε πλήρεις ἀγαθωσύνης, πεπληρωμένοι πάσης γνώσεως, δυνάμενοι καὶ ἀλλήλους νὰ νουθετῆτε.15Σᾶς ἔγραψα ὅμως, ἀδελφοί, τολμηρότερον ὁπωσοῦν, ὡς ὑπενθυμίζων ὑμᾶς, διὰ τὴν χάριν τὴν δοθεῖσαν εἰς ἐμὲ ὑπὸ τοῦ Θεοῦ16εἰς τὸ νὰ ἦμαι ὑπηρέτης τοῦ Ἰησοῦ Χριστοῦ πρὸς τὰ ἔθνη, ἱερουργῶν τὸ εὐαγγέλιον τοῦ Θεοῦ, διὰ νὰ γείνῃ ἡ προσφορὰ τῶν ἐθνῶν εὐπρόσδεκτος, ἡγιασμένη διὰ τοῦ Πνεύματος τοῦ Ἁγίου.17Ἔχω λοιπὸν καύχησιν ἐν Χριστῷ Ἰησοῦ διὰ τὰ πρὸς τὸν Θεόν·18διότι δὲν θέλω τολμήσει νὰ εἴπω τι ἐξ ἐκείνων, τὰ ὁποῖα δὲν ἔκαμεν ὁ Χριστὸς δι᾿ ἐμοῦ πρὸς ὑπακοήν τῶν ἐθνῶν λόγῳ καὶ ἔργῳ,19μὲ δύναμιν σημείων καὶ τεράτων, μὲ δύναμιν τοῦ Πνεύματος τοῦ Θεοῦ, ὥστε ἀπὸ Ἱερουσαλήμ καὶ κύκλῳ μέχρι τῆς Ἰλλυρίας ἐξεπλήρωσα τὸ κήρυγμα τοῦ εὐαγγελίου τοῦ Χριστοῦ,20οὕτω δὲ ἐφιλοτιμήθην νὰ κηρύττω τὸ εὐαγγέλιον, οὐχὶ ὅπου νομάσθη ὁ Χριστός, διὰ νὰ μή οἰκοδομῶ ἐπὶ ξένου θεμελίου·
21ἀλλὰ καθὼς εἶναι γεγραμμένον· Ἐκεῖνοι πρὸς τοὺς ὁποίους δὲν ἀνηγγέλθη περὶ αὐτοῦ θέλουσιν ἰδεῖ, καὶ ἐκεῖνοι οἵτινες δὲν ἤκουσαν θέλουσι νοήσει.
22Διὰ τοῦτο καὶ ἐμποδιζόμην πολλάκις νὰ ἔλθω πρὸς ἐσᾶς·
Ο Παύλος δεν επικαλείται κάποια μακροχρόνια σχέση με τους αδερφούς, γιατί η σχέση του με την εκκλησία της Ρώμης είναι καινούρια (Ρωμαίους 1:11-15, Α΄ Κορινθίους 4:1-5). Δίνει όμως δύο λόγους για τους οποίους οι κατ’ οίκον εκκλησίες της Ρώμης θα ωφεληθούν από τη διδαχή του και καλεί να τον βοηθήσουν στη συνέχιση της αποστολής του.
Ο Παύλος πρώτα δίνει έμφαση στον ρόλο του ως υπηρέτη του Χριστού που κηρύττει το ευαγγέλιο στους εθνικούς. Ίσως και εδώ προσπαθεί να βοηθήσει τους δυνατούς και τους αδύναμους να δεχτούν ο ένας τον άλλον, καθώς παρουσιάζει το ευαγγέλιο ως εκπλήρωση των προηγούμενων ενεργειών του (εδ. 16). Τους καλεί να γίνουν ζωντανή θυσία και θέλει να καταλάβουν ότι αυτή είναι η δική του, ιερατική προσφορά, δεκτή στον Θεό, αγιασμένη από το Πνεύμα και πρόξενος χαράς (εδ. 16-17).
Ο Παύλος τονίζει πως το κήρυγμα έγινε «λόγω και έργω» (εδ. 18): η παρουσία του Χριστού στη διακονία του δεν είναι μόνο λόγια, αλλά και θαυμαστά έργα (εδ. 19α). Έτσι, ο Παύλος κηρύττει το ευαγγέλιο (εδ. 19β). Αυτό δεν σημαίνει ότι άλλαξε την τακτική της διακονίας του: επειδή δεν τον χρειάζονται (εδ. 14-20-22), στρέφει την προσοχή του στα μέρη όπου δεν κηρύχθηκε ο Χριστός (εδ. 15:24-28).
Α΄ Βασιλέων 8–9, Ψαλμοί 56–57
Τα Βιβλικά Αναγνώσματα στο email σας:
Αν θέλετε να λαμβάνετε καθημερινά τα Βιβλικά Αναγνώσματα στο email σας, μπορείτε να εγγραφείτε συμπληρώνοντας τα στοιχεία σας στην παρακάτω φόρμα.
