«Εντολήν καινήν σας δίδω, Να αγαπάτε αλλήλους, καθώς εγώ σας ηγάπησα και σεις να αγαπάτε αλλήλους» (Ιωάννης 13:34).
Ιώβ 6
1Ὁ δὲ Ἰὼβ ἀπεκρίθη καὶ εἶπεν·
2Εἴθε νὰ ἐζυγίζετο τῳόντι ἡ λύπη μου, καὶ ἡ συμφορὰ μου νὰ ἐτίθετο ὅλη ὁμοῦ ἐν τῇ πλάστιγγι.3Ἐπειδή τώρα ἤθελεν εἶσθαι βαρυτέρα ὑπὲρ τὴν ἄμμον τῆς θαλάσσης· διὰ τοῦτο οἱ λόγοι μου καταπίνονται.4Διότι τὰ βέλη τοῦ Παντοδυνάμου εἶναι ἐντὸς μου, τῶν ὁποίων τὸ φαρμάκιον ἐκπίνει τὸ πνεῦμά μου· οἱ τρόμοι τοῦ Θεοῦ παρατάττονται ἐναντίον μου.5Ὀγκᾶται ὁ ἄγριος ὅνος παρὰ τῇ χλόῃ; ἤ μυκᾶται ὁ βοῦς παρὰ τῇ φάτνῃ αὑτοῦ;6Τρώγεται τὸ ἄνοστον χωρὶς ἅλατος; ἤ ὑπάρχει γεῦσις ἐν τῷ λευκώματι τοῦ οῦ;
7Τὰ πράγματα, τὰ ὁποῖα ἡ ψυχή μου ἀπεστρέφετο νὰ ἐγγίσῃ, ἔγειναν ὡς τὸ ἀηδὲς φαγητὸν μου.8Εἴθε νὰ ἀπελάμβανον τὴν αἴτησίν μου, καὶ νὰ μοὶ ἔδιδεν ὁ Θεὸς τὴν ἐπιθυμίαν μου.9Καὶ νὰ ἤθελεν εὐδοκήσει ὁ Θεὸς νὰ μὲ ἀφανίσῃ· νὰ ἀπολύσῃ τὴν χεῖρα αὑτοῦ καὶ νὰ μὲ κόψῃ.10Καὶ θέλει εἶσθαι ἔτι ἡ παρηγορία μου, ὅτι, καὶ ἄν καταναλωθῶ ἐν τῇ θλίψει καὶ αὐτὸς δὲν μὲ λυπηθῇ, ἐγὼ δὲν ἔκρυψα τοὺς λόγους τοῦ Ἁγίου.11Ποία ἡ δύναμίς μου, ὥστε νὰ ἐγκαρτερῶ; καὶ ποῖον τὸ τέλος μου, ὥστε νὰ ὑποφέρῃ ἡ ψυχή μου;12Μήπως ἡ δύναμίς μου εἶναι δύναμις λίθων; ἤ ἡ σὰρξ μου χαλκὸς;
13Μήπως δὲν ἐξέλιπεν ἐν ἐμοὶ ἡ βοήθειά μου καὶ ἀπεμακρύνθη ἀπ᾿ ἐμοῦ ἡ σωτηρία;14Εἰς τὸν τεθλιμμένον ἔλεος πρέπει παρὰ τοῦ φίλου αὐτοῦ· ἀλλ᾿ αὐτὸς ἐγκατέλιπε τὸν φόβον τοῦ Παντοδυνάμου.15Οἱ ἀδελφοὶ μου ἐφέρθησαν ἀπατηλῶς ὡς χείμαρρος, ὡς ῥεῦμα χειμάρρων παρῆλθον·16οἵτινες θολόνονται ἐκ τοῦ πάγου, εἰς τοὺς ὁποίους διαλύεται ἡ χιών·17ὅταν θερμανθῶσιν, ἐκλείπουσιν· ὅταν γείνῃ θερμότης, ἐξαλείφονται ἀπὸ τοῦ τόπου αὑτῶν.18Τὰ ἴχνη τῆς πορείας αὐτῶν συστρέφονται· καταντῶσιν εἰς τὸ μηδὲν καὶ χάνονται·19τὰ πλήθη τῆς Θαιμὰ ἐθεώρουν, οἱ συνοδοιπόροι τῆς Σεβὰ περιέμενον αὐτούς·20Ἐψεύσθησαν τῆς ἐλπίδος αὑτῶν· ἦλθον ἐκεῖ καὶ ἐνετράπησαν.21Τώρα καὶ σεῖς εἶσθε ὡς αὐτοί· εἴδετε τὴν πληγήν μου καὶ ἐτρομάξατε.22Μήπως ἐγὼ εἶπα, Φέρετε πρὸς ἐμέ; ἤ, Δότε δῶρον εἰς ἐμὲ ἀπὸ τῆς περιουσίας ὑμῶν;
23ἤ, Ἐλευθερώσατέ με ἐκ τῆς χειρὸς τοῦ ἐχθροῦ; ἤ, Λυτρώσατέ με ἐκ τῆς χειρὸς τῶν ἰσχυρῶν;24Διδάξατέ με, καὶ ἐγὼ θέλω σιωπήσει· καὶ δείξατέ μοι κατὰ τί ἔσφαλα.25Πόσον ἰσχυροὶ εἶναι οἱ ὀρθοὶ λόγοι· ἀλλ᾿ ὁ ἔλεγχός σας, τί ἀποδεικνύει;26Φαντάζεσθε νὰ ἐλέγξητε λόγους, ἐνῷ αἱ ὁμιλίαι τοῦ ἀπηλπισμένου εἶναι ὡς ἄνεμος;27Τῳόντι, σεῖς ἐπιπίπτετε ἐπὶ τὸν ὀρφανόν, καὶ σκάπτετε λάκκον εἰς τὸν φίλον σας.28Τώρα λοιπὸν εὐαρεστήθητε νὰ ἐμβλέψητε εἰς ἐμέ, διότι ἔμπροσθεν ὑμῶν κεῖται ἄν ἐγὼ ψεύδωμαι.29Ἐπιστρέψατε, παρακαλῶ· ἄς μή γείνῃ ἀδικία· ναί, ἐπιστρέψατε πάλιν· ἡ δικαιοσύνη μου εἶναι ἐν τούτῳ.30Ὑπάρχει ἀδικία ἐν τῇ γλώσσῃ μου; δὲν δύναται ὁ οὐρανίσκος μου νὰ διακρίνῃ τὰ διεφθαρμένα;
Σε ξερά μέρη όπως η Μέση Ανατολή ή η Νότια Ευρώπη, συχνά βρίσκει κανείς ξηρές κοίτες ποταμών ή ρέματα, που γεμίζουν νερό όταν βρέχει στα ορεινά ή όταν λιώνει πάγος ή χιόνι στα βουνά. Ο Ιώβ λέει ότι οι φίλοι του είναι σαν αυτά τα ρέματα (εδ. 14-17).
Προηγουμένως, ο Ιώβ είχε ευχηθεί να μην είχε γεννηθεί ποτέ (Ιώβ 3). Τώρα που έχει περιγράψει τόσο έντονα τον πόνο του (εδ. 1-7), εύχεται ο Θεός να τον αφήσει να πεθάνει (εδ. 8-10). Δεν είναι ασυνήθιστο αυτοί που υποφέρουν σωματικά ή ψυχικά να σκέφτονται τον θάνατο ως απελευθέρωση από τα δεινά.
Σε αυτή την εύθραυστη κατάσταση, ο Ιώβ χρειάζεται αποδοχή και υποστήριξη, αλλά οι φίλοι του δεν μπορούν να τον υποστηρίξουν (η επίπληξη του Ιώβ είναι στον πληθυντικό, μολονότι ως τώρα έχουμε ακούσει μόνο τον Ελιφάς). Η εβραϊκή λέξη που μεταφράζεται ως «έλεος» στο εδάφιο 17 είναι η λέξη «έσεντ», που αλλιώς μεταφράζεται ως «ακλόνητη αγάπη». Είναι η αξιόπιστη αγάπη που μας δείχνει ο Θεός.
Ο Ιώβ κατηγορεί του φίλους του ότι φοβούνται (εδ. 21) λόγω της κατάστασής του. Σε έχει αποτρέψει ποτέ ο φόβος από το να βοηθήσεις κάποιον που πενθεί ή υποφέρει με σωματικά ή ψυχικά προβλήματα (βλ. Ψαλμός 38:11);
Έσδρας 3–4, Λουκάς 3
Τα Βιβλικά Αναγνώσματα στο email σας:
Αν θέλετε να λαμβάνετε καθημερινά τα Βιβλικά Αναγνώσματα στο email σας, μπορείτε να εγγραφείτε συμπληρώνοντας τα στοιχεία σας στην παρακάτω φόρμα.
