Προσευχήσου: «Δοκίμασόν με, Θεέ, και γνώρισον την καρδίαν μου· εξέτασόν με και μάθε τους στοχασμούς μου» (Ψαλμός 139:23).
Ιώβ 7
1Δὲν εἶναι ἐκστρατεία ὁ βίος τοῦ ἀνθρώπου ἐπὶ τῆς γῆς; αἱ ἡμέραι αὐτοῦ ὡς ἡμέραι μισθωτοῦ;2Καθὼς ὁ δοῦλος ἐπιποθεῖ τὴν σκιάν, καὶ καθὼς ὁ μισθωτὸς ἀναμένει τὸν μισθὸν αὑτοῦ,3οὕτως ἐγὼ ἔλαβον διὰ κληρονομίαν μῆνας ματαιότητος, καὶ ὀδυνηραὶ νύκτες διωρίσθησαν εἰς ἐμέ.4Ὅταν πλαγιάζω, λέγω, Πότε θέλω ἐγερθῆ, καὶ θέλει περάσει ἡ νύξ; καὶ εἶμαι πλήρης ἀνησυχίας ἕως τῆς αὐγῆς.5Ἡ σὰρξ μου εἶναι περιενδεδυμένη σκώληκας καὶ βώλους χώματος· τὸ δέρμα μου διασχίζεται καὶ ῥέει.6Αἱ ἡμέραι μου εἶναι ταχύτεραι τῆς κερκίδος τοῦ ὑφαντοῦ, καὶ χάνονται ἄνευ ἐλπίδος.7Ἐνθυμήθητι ὅτι ἡ ζωή μου εἶναι ἄνεμος· ὁ ὀφθαλμὸς μου δὲν θέλει ἐπιστρέψει διὰ νὰ ἴδῃ ἀγαθόν.8Ὁ ὀφθαλμὸς τοῦ βλέποντός με δὲν θέλει μὲ ἰδεῖ πλέον· οἱ ὀφθαλμοὶ σου εἶναι ἐπ᾿ ἐμέ, καὶ ἐγὼ δὲν ὑπάρχω.9Καθὼς τὸ νέφος διαλύεται καὶ χάνεται οὕτως ὁ καταβαίνων εἰς τὸν τάφον δὲν θέλει ἐπαναβῆ·
10δὲν θέλει ἐπιστρέψει πλέον εἰς τὸν οἶκον αὑτοῦ, καὶ ὁ τόπος αὑτοῦ δὲν θέλει γνωρίσει αὐτὸν πλέον.11Διὰ τοῦτο ἐγὼ δὲν θέλω κρατήσει τὸ στόμα μου· θέλω λαλήσει ἐν τῇ ἀγωνίᾳ τοῦ πνεύματός μου· θέλω θρηνολογήσει ἐν τῇ πικρίᾳ τῆς ψυχῆς μου.12Θάλασσα εἶμαι ἤ κῆτος, ὥστε ἔθεσας ἐπ᾿ ἐμὲ φυλακήν;13Ὅταν λέγω, Ἡ κλίνη μου θέλει μὲ παρηγορήσει, ἡ κοίτη μου θέλει ἐλαφρώσει τὸ παράπονόν μου,14τότε μὲ φοβίζεις μὲ ὄνειρα καὶ μὲ καταπλήττεις μὲ ὀράσεις·15καὶ ἡ ψυχή μου ἐκλέγει ἀγχόνην καὶ θάνατον, παρὰ τὰ ὀστᾶ μου.16Ἀηδίασα· δὲν θέλω ζήσει εἰς τὸν αἰῶνα· λεῖψον ἀπ᾿ ἐμοῦ· διότι αἱ ἡμέραι μου εἶναι ματαιότης.17Τί εἶναι ὁ ἄνθρωπος, ὥστε μεγαλύνεις αὐτόν, καὶ βάλλεις τὸν νοῦν σου ἐπ᾿ αὐτόν;18Καὶ ἐπισκέπτεσαι αὐτὸν κατὰ πᾶσαν πρωΐαν καὶ δοκιμάζεις αὐτὸν κατὰ πᾶσαν στιγμήν;19Ἕως πότε δὲν θέλεις συρθῆ ἀπ᾿ ἐμοῦ καὶ δὲν θέλεις μὲ ἀφήσει, ἕως νὰ καταπίω τὸν σίελόν μου;20Ἡμάρτησα· τί δύναμαι νὰ κάμω εἰς σέ, διατηρητὰ τοῦ ἀνθρώπου; διὰ τί μὲ ἔθεσας σημάδιόν σου, καὶ εἶμαι βάρος εἰς ἐμαυτόν;21Καὶ διὰ τί δὲν συγχωρεῖς τὴν παράβασίν μου καὶ ἀφαιρεῖς τὴν ἀνομίαν μου; διότι μετ᾿ ὀλίγον θέλω κοιμᾶσθαι ἐν τῷ χώματι· καὶ τὸ πρωΐ θέλεις μὲ ζητήσει, καὶ δὲν θέλω ὑπάρχει.
Σε ανησυχεί το ενδεχόμενο κάθε σου κίνηση να καταγράφεται; Πολλές πόλεις έχουν κάμερες στους δρόμους και παρακολουθούν την κίνηση. Τα κινητά τηλέφωνα ξέρουν που πάμε, οι υπολογιστές ξέρουν τι κοιτάμε. Αυτό βοηθάει με κάποιους τρόπους, αλλά σε κάποιες κοινωνίες είναι απειλητικό. Για σένα είναι παρηγοριά ή απειλή ότι ο Θεός είναι δίπλα σου και σε βλέπει πάντα;
Για τον Ιώβ, το γεγονός ότι ο Θεός τον παρακολουθεί πάντα έχει γίνει καταπιεστικό, σαν να θέλει ο Θεός να τον χτυπήσει κι άλλο. Οι μέρες του έχουν πόνο και οι νύχτες του εφιάλτες (εδ. 13-14). Ο Ιώβ συγκρατήθηκε αρκετά και τώρα παραπονιέται απευθείας στον Θεό. Γιατί δεν τον αφήνει ήσυχο (εδ. 17-19); Τι έχει κάνει ώστε να αξίζει τέτοια μεταχείριση (εδ. 20-21); Αν και ο Ιώβ αισθάνεται καταπίεση, η παρουσία του Θεού είναι πηγή παρηγοριάς για τον ψαλμωδό: «Με περικυκλώνεις όπισθεν και έμπροσθεν και έθεσας επ’ εμέ την χείρα σου. Η γνώσις αυτή είναι υπερθαύμαστος εις εμέ» (Ψαλμός 139:5-6).
Κάποιοι, όταν αντιμετωπίζουν συμφορές, βρίσκουν παρηγοριά κι ελπίδα στην παρουσία του Θεού. Άλλοι, στην ίδια κατάσταση, κατηγορούν τον Θεό και μετά Τον αγνοούν. Ο Ιώβ δεν βρίσκει παρηγοριά στην παρουσία του Θεού, αλλά Του μιλά, ακόμα κι αν οι φίλοι του εκπλήσσονται με το ύφος του.
Έσδρας 5–6, Ψαλμός 77
Τα Βιβλικά Αναγνώσματα στο email σας:
Αν θέλετε να λαμβάνετε καθημερινά τα Βιβλικά Αναγνώσματα στο email σας, μπορείτε να εγγραφείτε συμπληρώνοντας τα στοιχεία σας στην παρακάτω φόρμα.
