«Μην κρίνεις τον Κύριο με την αδύναμη λογική σου, εμπιστέψου τη χάρη Του» (Γ. Κάουπερ, 1731-1800). Δείξε εμπιστοσύνη τώρα.
Ιώβ 16:22-17:16
22Διότι ἦλθον τὰ ἠριθμημένα ἔτη· καὶ θέλω ὑπάγει τὴν ὁδόν, ὁπόθεν δὲν θέλω ἐπιστρέψει.
1Τὸ πνεῦμά μου φθείρεται, αἱ ἡμέραι μου σβύνονται, οἱ τάφοι εἶναι ἕτοιμοι δι᾿ ἐμέ.2Δὲν εἶναι χλευασταὶ πλησίον μου; καὶ δὲν διανυκτερεύει ὁ ὀφθαλμὸς μου ἐν ταῖς πικρίαις αὐτῶν;3Ἀσφάλισόν με, δέομαι· γενοῦ εἰς ἐμὲ ἐγγυητής πλησίον σου· τίς ἤθελεν ἐγγυηθῆ εἰς ἐμὲ;4Διότι σὺ ἔκρυψας τὴν καρδίαν αὐτῶν ἀπὸ συνέσεως· διὰ τοῦτο δὲν θέλεις ὑψώσει αὐτούς.
5Τοῦ λαλοῦντος μὲ ἀπάτην πρὸς τοὺς φίλους, καὶ οἱ ὀφθαλμοὶ τῶν τέκνων αὐτοῦ θέλουσι τήκεσθαι.6Καὶ μὲ κατέστησε παροιμίαν τῶν λαῶν· καὶ ἐνώπιον αὐτῶν κατεστάθην ὄνειδος.7Καὶ ὁ ὀφθαλμὸς μου ἐμαράνθη ὑπὸ τῆς θλίψεως, καὶ πάντα τὰ μέλη μου ἔγειναν ὡς σκιά.8Οἱ εὐθεῖς θέλουσι θαυμάσει εἰς τοῦτο, καὶ ὁ ἀθῶος θέλει διεγερθῆ κατὰ τοῦ ὑποκριτοῦ.9Ὁ δὲ δίκαιος θέλει κρατεῖ τὴν ὁδὸν αὑτοῦ, καὶ ὁ καθαρὸς τὰς χεῖρας θέλει ἐπαυξήσει τὴν δύναμιν αὑτοῦ.10Σεῖς δὲ πάντες ἐπιστράφητε, καὶ ἔλθετε τώρα· διότι οὐδένα συνετὸν θέλω εὑρεῖ μεταξὺ σας.11Αἱ ἡμέραι μου παρῆλθον, ἐκόπησαν οἱ σκοποὶ μου, αἱ ἐπιθυμίαι τῆς καρδίας μου.12τὴν νύκτα μετέβαλον εἰς ἡμέραν· τὸ φῶς εἶναι πλησίον τοῦ σκότους.13Ἐὰν προσμένω, ὁ τάφος εἶναι ἡ κατοικία μου· ἔστρωσα τὴν κλίνην μου ἐν τῷ σκότει.14Ἐβόησα πρὸς τὴν φθοράν, Εἶσαι, πατήρ μου· πρὸς τὸν σκώληκα, Μήτηρ μου καὶ ἀδελφή μου εἶσαι.15Καὶ ποῦ τώρα ἡ ἐλπὶς μου; καὶ τὴν ἐλπίδα μου τίς θέλει ἰδεῖ;16εἰς τὸ βάθος τοῦ ᾅδου θέλει καταβῆ· βεβαίως θέλει ἀναπαυθῆ μετ᾿ ἐμοῦ ἐν τῷ χώματι.
Το βιβλίο του Ιώβ θυμίζει ιστορίες από στρατόπεδα συγκέντρωσης ή καταστροφές όπως η έκρηξη στο Τσέρνομπιλ. Όποιος το διαβάζει, θα ήθελε να μην συμβαίνουν τόσα άσχημα πράγματα και ανυπομονεί για κάποια παρέμβαση. Σε αυτό το ανάγνωσμα βλέπουμε και πάλι μια κατηφόρα στη ζωή του Ιώβ, που συνοψίζεται στα λόγια: «αι ημέραι μου παρήλθον, εκόπησαν οι σκοποί μου» (εδ. 15) και «την ελπίδα μου τις θέλει ιδεί;» (εδ. 15). Η επιθυμία μας να τελειώσει η αγωνία του δείχνει μάλλον την απροθυμία μας να αντιμετωπίσουμε την πραγματικότητα και δείχνει την επιθυμία μας για απλές λύσεις. Ευτυχώς, για τους περισσότερους αυτή δεν είναι η καθημερινότητά μας, αν και κάποιοι πιστοί στον κόσμο υποφέρουν άδικα για την πίστη τους και ζουν παρόμοιες καταστάσεις.
Η δοκιμασία του Ιώβ συνεχίζεται χωρίς καμία λύση ή εξήγηση. Τα εδάφια 9-10 φαίνονται λίγο πιο θετικά. Όμως οι σχολιαστές λένε ότι ο Ιώβ απλά ειρωνεύεται τις απλοϊκές απαντήσεις των φίλων του, που πιστεύουν ότι, αν είσαι δίκαιος, θα πετύχεις. Αλλά αυτή δεν είναι η εμπειρία του Ιώβ. Αυτός έχει δίκιο, αλλά υποφέρει σαν να είχε άδικο. Η αγωνία του δεν περιγράφεται. Και μάλιστα συνεχίζεται.
Ιώβ 29–30, Λουκάς 23
Τα Βιβλικά Αναγνώσματα στο email σας:
Αν θέλετε να λαμβάνετε καθημερινά τα Βιβλικά Αναγνώσματα στο email σας, μπορείτε να εγγραφείτε συμπληρώνοντας τα στοιχεία σας στην παρακάτω φόρμα.
