«Ιησού, καθώς διαβάζω τα λόγια και τις πράξεις Σου στη γη, βοήθησέ με να καταλάβω ποιος είσαι. Αμήν».

Σε αυτό το κομμάτι, στα λόγια του Ματθαίου απεικονίζονται η απιστία (εδ. 58) και η αντίθεση που είδαμε στις προηγούμενες παραβολές (βλ. 13:13-15). Στη Ναζαρέτ, όσοι ήξεραν τον Ιησού όταν ήταν μικρός, τώρα αναγνωρίζουν τη σοφία και τη δύναμή Του (εδ. 54), αλλά συνεχίζουν να Τον απορρίπτουν με αγανάκτηση και προσβολές (εδ. 57). Ποιος νομίζει ότι είναι; Αυτή η ιστορία μάς κάνει να σκεφτόμαστε τα παιδικά χρόνια του Ιησού. Πώς ήταν να μεγαλώνει σε ένα χωριό, σε μια οικογένεια, ήσυχα και απλά μέσα στον κόσμο που δημιούργησε Εκείνος; Αν ήταν απλά ο γιος ενός μαραγκού, τότε από πού προερχόταν η εξουσία Του (εδ. 55);

Προηγουμένως στο Ευαγγέλιο, ο Ιωσήφ αναφέρεται ως έντιμος και δίκαιος (βλ. 1:19), υπάκουος στον Θεό και έπαιξε σημαντικό ρόλο στην ανατροφή του μικρού Ιησού. Στην αρχή του Ευαγγελίου, ο συγγραφέας λέει ξεκάθαρα ότι ο Ιησούς είναι απόγονος του Δαβίδ και διάδοχος του θρόνου του λόγω της γενεαλογίας του Ιωσήφ (βλ. 1:1-16). Μέσα από το όνειρο του Ιωσήφ μαθαίνουμε ότι ο Ιησούς είναι αυτός που θα σώσει τους ανθρώπους από τις αμαρτίες τους (βλ. 1:21, 2:13, 2:19). Υπάρχει κάτι ειρωνικό εδώ: ο αναγνώστης, που ξέρει τα γεγονότα της ζωής του Ιησού, ξέρει ότι είναι ο Υιός του Θεού και όχι απλά ο γιος ενός συνηθισμένου μαραγκού.

Ησαΐας 45–46, Ψαλμός 107