1Τότε ἔψαλεν ὁ Μωϋσῆς καὶ οἱ υἱοὶ Ἰσραήλ τὴν ᾠδήν ταύτην πρὸς τὸν Κύριον, καὶ εἶπον λέγοντες, Ἄς ψάλλω πρὸς τὸν Κύριον· διότι ἐδοξάσθη ἐνδόξως· τὸν ἵππον καὶ τὸν ἀναβάτην αὐτοῦ ἔρριψεν εἰς τὴν θάλασσαν.2Ὁ Κύριος εἶναι ἡ δύναμίς μου καὶ τὸ άσμά μου, καὶ ἐστάθη ἡ σωτηρία μου· αὐτὸς εἶναι Θεὸς μου καὶ θέλω δοξάσει αὐτόν· Θεὸς τοῦ πατρὸς μου, καὶ θέλω ὑψώσει αὐτόν.3Ὁ Κύριος εἶναι δυνατὸς πολεμιστής· Κύριος τὸ ὄνομα αὐτοῦ.4Τοῦ Φαραὼ τὰς ἁμάξας καὶ τὸ στράτευμα αὐτοῦ ἔρριψεν εἰς τὴν θάλασσαν· καὶ ἐκλεκτοὶ πολέμαρχοι αὐτοῦ κατεποντίσθησαν ἐν τῇ Ἐρυθρᾷ θαλάσσῃ.
5Αἱ ἄβυσσοι ἐσκέπασαν αὐτούς· ὡς πέτρα κατεβυθίσθησαν εἰς τὰ βάθη.6Ἡ δεξιὰ σου, Κύριε, ἐδοξάσθη εἰς δύναμιν· ἡ δεξιὰ σου, Κύριε, συνέτριψε τὸν ἐχθρόν.7Καὶ μὲ τὸ μέγεθος τῆς ὑπεροχῆς σου ἐξωλόθρευσας τοὺς ὑπεναντίους σου· ἐξαπέστειλας τὴν ὀργήν σου καὶ κατέφαγεν αὐτοὺς ὡς καλάμην.8Καὶ μὲ τὴν πνοήν τοῦ θυμοῦ σου τὰ ὕδατα ἐπεσωρεύθησαν ὁμοῦ· τὰ κύματα ἐστάθησαν ὡς σωρός, αἱ ἄβυσσοι ἔπηξαν ἐν τῷ μέσῳ τῆς θαλάσσης.9Ὁ ἐχθρὸς εἶπε, Θέλω καταδιώξει, θέλω καταφθάσει, θέλω διαμοιρασθῆ τὰ λάφυρα· ἡ ψυχή μου θέλει χορτασθῆ ἐπ᾿ αὐτούς· θέλω σύρει τὴν μάχαιράν μου, ἡ χεὶρ μου θέλει ἀφανίσει αὐτούς.
10Ἐφύσησας μὲ τὸν ἄνεμόν σου καὶ ἡ θάλασσα ἐσκέπασεν αὐτούς· κατεβυθίσθησαν ὡς μόλυβδος εἰς τὰ φοβερὰ ὕδατα.11Τίς ὅμοιός σου Κύριε, μεταξὺ τῶν θεῶν; Τίς ὅμοιός σου, ἔνδοξος εἰς ἁγιότητα, θαυμαστὸς εἰς ὕμνους, ἐνεργῶν τεράστια;12Ἐξέτεινας τὴν δεξιὰν σου, καὶ ἡ γῆ κατέπιεν αὐτούς.13Μὲ τὸ ἔλεός σου ὡδήγησας τὸν λαὸν τοῦτον, τὸν ὁποῖον ἐλύτρωσας· ὡδήγησας αὐτὸν μὲ τὴν δύναμίν σου πρὸς τὴν κατοικίαν τῆς ἁγιότητός σου.14Οἱ λαοὶ θέλουσιν ἀκούσει καὶ φρίξει· πόνοι θέλουσι κατακυριεύσει τοὺς κατοίκους τῆς Παλαιστίνης.15Τότε θέλουσιν ἐκπλαγῆ οἱ ἡγεμόνες Ἐδώμ· τρόμος θέλει καταλάβει τοὺς ἄρχοντας τοῦ Μωάβ· πάντες οἱ κάτοικοι τῆς Χαναὰν θέλουσιν ἀναλυθῆ.16Φόβος καὶ τρόμος θέλει ἐπιπέσει ἐπ᾿ αὐτούς· ἀπὸ τοῦ μεγέθους τοῦ βραχίονός σου θέλουσιν ἀπολιθωθῆ, ἑωσοῦ περάσῃ ὁ λαὸς σου, Κύριε, ἑωσοῦ περάσῃ ὁ λαὸς οὗτος, τὸν ὁποῖον ἀπέκτησας.17Θέλεις εἰσαγάγει αὐτοὺς καὶ φυτεύσει αὐτοὺς εἰς τὸ ὄρος τῆς κληρονομίας σου, τὸν τόπον, Κύριε, τὸν ὁποῖον ἡτοίμασας διὰ κατοικίαν σου, τὸ ἁγιαστήριον, Κύριε, τὸ ὁποῖον αἱ χεῖρες σου ἔστησαν.18Ὁ Κύριος θέλει βασιλεύει εἰς τοὺς αἰῶνας τῶν αἰώνων.
19Διότι εἰσῆλθον οἱ ἵπποι τοῦ Φαραὼ εἰς τὴν θάλασσαν μετὰ τῶν ἁμαξῶν αὐτοῦ καὶ μετὰ τῶν ἱππέων αὐτοῦ, καὶ ὁ Κύριος ἔστρεψεν ἐπ᾿ αὐτοὺς τὰ ὕδατα τῆς θαλάσσης· οἱ δὲ υἱοὶ Ἰσραήλ ἐπέρασαν διὰ ξηρᾶς ἐν τῷ μέσῳ τῆς θαλάσσης.
20Μαριὰμ δὲ ἡ προφῆτις, ἡ ἀδελφή τοῦ Ἀαρὼν ἔλαβε τὸ τύμπανον ἐν τῇ χειρὶ αὑτῆς καὶ πᾶσαι αἱ γυναῖκες ἐξῆλθον κατόπιν αὐτῆς μετὰ τυμπάνων καὶ χορῶν.
21Καὶ ἡ Μαριὰμ ἀνταπεκρίνετο πρὸς αὐτούς, λέγουσα, Ψάλλετε εἰς τὸν Κύριον· διότι ἐδοξάσθη ἐνδόξως· τὸν ἵππον καὶ τὸν ἀναβάτην αὐτοῦ ἔρριψεν εἰς θάλασσαν.